Αποστασιοποίηση

Με την σκέψη μου μένω βουβός, κάθε βράδυ.

Μονάχος, εγώ και ο εαυτός μου.

Και βλέπω μέσα στο σκοτάδι

να γίνεται ο κόσμος, όλος, δικός μου.

Με την σκέψη μου τρέχω στα περασμένα.

Κοιτάζω γύρω μου απελπισμένα.

Το αύριο άγνωστο, μα πρέπει να ελπίζω.

Θα πρέπει να ζω, αντί να δακρύζω.

Κουράστηκα, σε αυτού του κόσμου το ψέμα.

Μίσος και αγάπη, γενίκανε ένα.

Αρνούμαι να είμαι των άλλων η λεία.

"Θα παίξω με τα κουβαδάκια μου σε άλλη παραλία".

Δεν μου ταιριάζει ο τρόπος που ζείτε.

Ο τρόπος, που σκέπτεστε και λειτουργείτε.

Εγώ έχω μάθει ελεύθερος να 'μαι.

Δεν σκύβω το κεφάλι, δεν σας φοβάμαι.

Δεν την μπορώ την υποκρισία.

Τους "δήθεν", τους "έτσι" και την αλαζονεία.

Εγώ είμαι άνθρωπος των συναισθημάτων,

των ανθρωπίνων σχέσεων, και των απλών πραγμάτων.

Υπάρχουνε δρόμοι και λύσεις πολλές.

Από εσάς δεν χρειάζομαι πια συμβουλές.

Το σίγουρο είναι πως δεν θα χαθώ,

μα μες στο ψέμα σας..."Δεν θα νομίζω πως ζω!"