Μαντρογυρισμένη...

Μαντρογυρισμένη η ζωή μου

κι ο φράχτης αγκαθωτός.

Πηδώ στον τοίχο, μα πέφτω και τσακίζομαι.

Μαντρογυρισμένη η θέληση μου...

Κοιτώ τον ήλιο, μα τα μάτια μου καίει.

Κοιτώ τον ουρανό, μα είναι πάντα συννεφιασμένος.

Μαντρογυρισμένη και η χαρά μου...

Κλεισμένη στο πιο βαθύ μπουντρούμι

και με χαμένα τα κλειδιά...