14 Φεβρουαρίου 2011

Μόνο-Κ.Καρυωτάκης-Γ.Σπανός


Αχ, όλα έπρεπε να 'ρθουν καθώς ήρθαν.
Οι ελπίδες και τα ρόδα να μαδήσουν.
Βαρκούλες να μου φύγουνε τα χρόνια,
να φύγουνε, να σβήσουν.

Έτσι όπως εχωρίζαμε τα βράδια,
για πάντα να χαθούνε τόσοι φίλοι.
Τον τόπο που μεγάλωσα παιδάκι
ν' αφήσω κάποιο δείλι.

Τα ωραία κι απλά κορίτσια-ω αγαπούλες!-
η ζωή να μου τα πάρει, χορού γύρος.
Ακόμη ο πόνος, άλλοτε που ευώδα,
να με βαραίνει στείρος.

Όλα έπρεπε να γίνουν.Μόνο η νύχτα
δεν έπρεπε γλυκιά έτσι τώρα να 'ναι
να παίζουνε τ' αστέρια εκεί σαν μάτια
και σαν να μου γελάνε.

07 Φεβρουαρίου 2011

Στο Βήμα...









Δεν έχω τίποτα να πω
ούτε καλό, ούτε κακό.
Δεν έχω τίποτα να πω
κάτι μεγάλο...
Ο κόσμος γέμισε μικρούς
ανθρώπους λίγους, μισερούς
που τους σακάτεψε η ανοχή τους
και η συνήθεια...

Δεν έχω τίποτα να πω
ένα μεγάλο ευχαριστώ
σε όλα αυτά που δεν μ' αφήνουν
να σιωπήσω...
Που είμαι στο βήμα τώρα αυτό
κι ας μην έχω τίποτα να πω
μήπως μπορέσω τη "μαγκιά" σας
κι αφυπνίσω...

Δεν έχω τίποτα να πω
θα το κρατήσω μυστικό
κι όσοι αισθάνονται ντροπή
θα καταλάβουν...
Μόνο σε αυτούς θα ομιλώ
για όλους τους άλλους θα σιωπώ
αφού δεν μπόρεσαν εαυτούς
να υπερβάλουν...