Μέσα στα μάτια σου
διακρίνω την ηρεμία της θάλασσας
μετά την νεροποντή,
τη ξαστεριά του ουρανού
μετά το χλωμό σούρουπο,
και την ησυχία της βαθιάς νύχτας.
Να γιατί σε κοιτώ στα μάτια!
Νιώθω στη νωχελική κίνηση της κόρης
την αγωνία μιας ζωής που αργοπεθαίνει
ζητώντας σιωπηλά βοήθεια.
Κι εγώ να μη μπορώ να κάνω τίποτα...
Αχ, να 'τανε σχοινιά τα μάτια σου!
Να αρπαχτώ από αυτά και να ανέβω
τον τοίχο που μας χωρίζει.
Αχ, να 'τανε νερό τα μάτια σου!
Να ξεπλύνω με αυτό
τις μαύρες σκέψεις του μυαλού σου.
Να 'τανε κυπαρίσσια να σ' ανεβάσω ψηλά
να μην σε φτάνουν τα θεριά που σου ξεσκίζουν
την κάθε μέρα απ' τη ζωή σου.
Αν ήταν όλα αυτά τα μάτια σου...
Θα 'μασταν μια ανοιξιάτικη μέρα
όλο ζωή, όλο φρεσκάδα
κι όχι πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου.
όμορφο jok ,πολύ όμορφοι στίχοι, αλλά όχι άλλη θλίψη !
ΑπάντησηΔιαγραφήεπειδή είναι φάση που περνώ, το ένοιωσα διπλά σαν σε εμένα να μίλαγες. πέραν τούτου κάθε καινούργιο σου και μια θετική έκπληξη!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό σου βράδυ
Αν ήσουν ένα ηλεκτρόνιο θα περιφερόσουν γύρω από έναν πυρήνα. Αν ήσουν πλανήτης γύρω από έναν ήλιο. Επειδή είσαι ποιητής -σε μαύρες εποχές- περιφέρεσαι γύρω από τη Θλίψη. Είναι φυσικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Θλίψη το βάζω για να βρω πάτημα και πριν με διαολοστείλεις να σου πω: Γιάννη, ο τίτλος θα μ' άρεσε σκέτο "Θλίψη" ή "Μελαγχολία" κι όχι "κατάθλιψη" (χωρίς αποσιωπητικά, μας βλέπει κι ο ΛΥΧΝΟΣ).
:0
Έχω το λόγο μου που έβαλα αυτόν τον τίτλο...η έμπνευση είναι βιωματική και παρούσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο τότε. Κι όταν έχεις δίκιο να το λέμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάτια σχοινιά για φθινοπωρινά φύλλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠίσω από τη θλίψη αίσθηση γαλήνης
ο καταθλιπτικος δεν εχει ηρεμια στο βλεμμα του!
ΑπάντησηΔιαγραφήμαλλον κενο. το υπολοιπο πολυ καλο κ ως συνηθως...ΤΑ ΧΑΠΙΑ ΜΟΥ ΡΕ!!!