15 Απριλίου 2011

Βραδινός ανοιξιάτικος περίπατος

















Πόσο με γοήτευσες άνοιξη
όταν εχθές το βράδυ σε συνάντησα
ήσουνα ήσυχη, ήρεμη, γαλήνια
και μοσχοβολούσε η ανάσα σου.

Πόσο με γοήτευσες θάλασσα
όταν εχθές το βράδυ σε πλησίασα
με γλυκοφίλαε η δροσιά σου
και τα κύματα σου, χέρια
που μ' άφηναν τα χάδια τους.

Πόσο με γοήτευσες νύχτα
όταν στου φεγγαριού σου την όψη γονάτισα
κι όταν άγγιξα τα φωτεινά σου μάτια...

3 σχόλια:

  1. "Πόσο με γοήτευσες άνοιξη
    όταν εχθές το βράδυ σε συνάντησα
    και μοσχοβολούσε η ανάσα σου."

    η τριτη σειρα ειναι περιττη...
    ο,τι μενει ειναι υπεροχο!
    μπαβο jo!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πόσο με γοητεύουν οι γερανοί
    όταν πετούνε στο γαλάζιο
    με τα φτερά ορθάνοιχτα
    σαν έρχονται περήφανοι
    απ’ το Σταυρό του Νότου

    έτσι. από βίτσιο ανεξήγητο… ένωσα την αγαπημένη σου ταινία με την αγαπημένη σου μουσική…

    φιλί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πως τα καταφέρνεις, βρε jok? ...Παράγεις γύρω στα 150 πραγματικά ποιήματα το χρόνο!

    Σ' αυτό, βέβαια, μου τα ...χάλασες. Ελπίζω σύντομα να ξαναγίνεις ο jokand που ξέρω.

    ΥΓ.
    Άκου "Άνοιξη και περίπατος..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή