Πέρασε κι αυτό, μια λάμψη ήταν
ένα καλοκαίρι της στιγμής
κι όλα ξεκινούν, από ΄κει που ήταν
πριν το ταξίδι της αναψυχής.
Και να σου πάλι πίσω στο χειμώνα
στα ατέλειωτα τα βράδια μοναξιάς
ανήμπορος στο "μάτι του κυκλώνα"
κι από παντού να σε χτυπάει ο βοριάς.
Μέ το ταξίδι να τελειώνει πάντα άδοξα
χωρίς να βρίσκεις το λιμάνι που ζητάς
και η ζωή, να σε ξεβράζει, τόσο άκομψα
καθώς σου πνίγει την ελπίδα μονό μιας.
Πέρασε κι αυτό, μια λάμψη ήταν...
μία τελευταία αναλαμπή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου