Ληγμένες υποσχέσεις

Αφήσαμε πίσω μας τα χρόνια

να αποξηρανθούν στο καυτό ήλιο της νιότης μας

σαν τα λουλούδια που κόψαμε μια άνοιξη

για να στολίζουν τα ανθοδοχεία του χειμώνα.

Φορτώσαμε με αυταπάτες το μυαλό μας

με δισταγμούς σε αυτά που αγαπήσαμε

αφού το χτες θα εκδικείται πάντα

όταν συναντιέται με το αύριο.

Τάξαμε στην ελπίδα μας, τα μέρη τα αταξίδευτα

που μόνο αητού το μάτι τα 'χει δει

για μια στιγμή, πιστέψαμε πως ήμασταν αητοί

μα βολευτήκαμε στη σιγουριά του κάμπου.

Διαγράψαμε με συνοπτικές διαδικασίες τις ανάγκες μας

και τις πετάξαμε έξω από τα θέλω μας

γιατί πλαγιάζουμε χωρίς προσκέφαλο στον ήλιο

κι ούτε ένα όνειρο δεν βρίσκουν να σκεπάσουν τα σεντόνια μας.

Το μόνο που μας απέμεινε τώρα

είναι μια ζωή από χαρές πεινασμένη

και κάποιες ληγμένες υποσχέσεις στα ντουλάπια μας

να ξεγελούν μία αξιοπρέπεια φανερά ενοχλημένη

που δεν αφήνει ήσυχα τα βράδια μας.