Τα ποιήματα μου

Το ξέρω, πως σας κούρασα με αυτά που γράφω

μα πιστέψτε με, με το αίμα της καρδιάς τα υπογράφω.

Το ξέρω, πως μου έγινε εμμονή, της ψυχής ο πόνος

όπως το ξέρω, πως και σε αυτό, δεν είμαι ο μόνος.

Το ξέρω, πως η ζωή δεν σταματά, το δρόμο παίρνει

μα το δικό μου δρόμο μόνο η λύπη συντροφεύει.

Το ξέρω, πως αυτά που αισθάνομαι τα 'νιώσαν κι άλλοι

μα εγώ δεν έχω που να γύρω το κεφάλι...

Φυλακισμένος σε μια ζωή που με ξεχνάει

αφού η ελπίδα μου δεν έχει που να πάει.

Μόνη διέξοδο, στην εγκατάλειψη που ζω, τα ποιήματα μου

ο μόνος τρόπος να φυγαδέψω τα όνειρα μου.