Ο χρόνος

Όταν το πρόσωπο σου αντικρίσεις στο καθρέφτη

και σιωπηρός το ψηλαφίσεις από κάθε γωνιά

τότε θα καταλάβεις τον αδυσώπητο φταίχτη

δεν θα έχεις καμιά αμφιβολία τώρα πια.

Όταν στο κατώφλι του σπιτιού σου σταθείς

και σου φανεί τόσο μικρή η αυλή του

τότε ίσως και μπορέσεις, να θυμηθείς

ένας ολόκληρος κόσμος ήταν, η περιήγηση του.

Όταν το άλμπουμ με τις φωτογραφίες κοιτάξεις

σκηνές μιας άλλης ξεχασμένης ζωής

με το ταξίδι ενός ξενιτεμένου θα μοιάζει

που επιστρέφει στα χώματα της πάτριας γης.

Όταν ο δρόμος της παλιάς γειτονιάς σε φωνάξει

ακολουθώντας τ' αχνάρια της παιδικής σου ψυχής

θα διαπιστώσεις πως μαζί σου, τα πάντα έχουν αλλάξει

δεν είναι ο τόπος της δικής σου αρχής.

Κι όταν συναντήσεις μια παλιά σου φίλη

φτερούγισμα της ανήσυχης νεανικής σου καρδιάς

ένα ερώτημα θα γεννηθεί στα χείλη

"που πήγε η αύρα της εαρινής ομορφιάς;"

Έτσι είναι, όλο και πιο συχνά θα το νιώθεις

πως τα χρόνια πετάξανε, σαν να ήταν πουλιά

και το μόνο που μας μένει με πικρία να κάνουμε

να τα χαιρετίζουμε...

Καθώς εκείνα θα φεύγουν μακριά.