Όλα αλλάζουν
κι όλα μας κοιτάζουν
με μια αλλιώτικη ματιά.
Της φθοράς
και της αφθαρσίας
γι' αυτούς που το ταξίδι τέλειωσαν
και γι' αυτούς π' ούτε κατάλαβαν
ποιο είναι το ταξίδι.
Κάτι πρέπει να ξέρει η νύχτα
κι αργεί να ξημερώσει.
Κάτι πρέπει να ξέρει η άνοιξη
κι αργεί να 'ρθει.
Δεν επέστρεψαν τα λόγια
που κάποτε ξεστόμισαν.
Τα συναισθήματα, μας περιφρόνησαν
γιατί αυτά που λέγαμε, ποτέ δεν αισθανθήκαμε.
Και τώρα,
με μια φυγοκεντρική εσωστρέφεια
ο κύκλος γίνεται δύνη,
η ατολμία, θράσος
και η απάθεια, διαμαρτυρία.
Όταν τολμάς να αφήσεις εκείνη την ασφυκτική ομοιοκαταληξία...γίνεσαι τολμηρός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό εννοούσα.
Πολύ αξιολογότερο από το προηγούμενο.
Έχεις δίκιο...η ομοιοκαταληξία είναι ασφυκτική...αλλά πολλές φορές βγαίνει από μόνη της...όπως και στο πιο ελεύθερο στίχο...δεν το ορίζω εγώ πίστεψε με!
ΑπάντησηΔιαγραφήμερικές φορές φοβάμαι ότι κινδυνεύω να διαμαρτυρηθώ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήεπιμένω, καλή χρονιά, σπρώξε κι εσύ λίγο :)
όλοι μαζί
εεεε οοοπππ! :)
Κάτι μου λέει, ότι ο Κλιντ θα στη "πέσει" (με σχόλιο εννοώ)...μην τον προκαλείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπρώξτε με ν' αλλάξω ράφτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλιντ
Ρε κακόμοιρε τζοκ, με ποιήματα ολόκληρα δε μαζεύουμε 3 σχόλια ενώ η Εβανε σκενς με "καλό 2012" μάζεψε λαό. Αυτό θα πει μπλόγκινγκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ κι εγώ τώρα μείναμε να σμπρωχνόμαστε μπας και μας ρίξει καμία (σφαίρα) ο Κλιντ.
Βλέπεις το "καλό 2012"... είναι σαν το "λεφτά υπάρχουν"!
ΑπάντησηΔιαγραφή