Στάσου φίλε να σου πω
ήταν όμορφα τα πάντα εδώ
τώρα νέκρωσαν, πέθαναν.
Ήταν όμορφα εδώ φίλε
όμορφα, όσο ένα μπουκέτο λουλούδια.
Τα λουλούδια μαράθηκαν
μαζί τους και οι καρδιές των ανθρώπων.
Όλα γίνανε σκόνη στον αέρα
μια βροχή απ' τον αιθέρα.
Μια βροχή όμως αλλιώτικη
που αντί να δίνει ζωή
γκρέμιζε σπίτια
και αποκεφάλιζε κορμιά ανθρώπων.
Οι στάλες της δεν ήταν νερό
ήταν αίμα, κόκκινο αίμα...
Μη κλαις φίλε
ούτε εγώ κλαίω
μπόρα ήταν και πέρασε
μια μικρή βροχούλα...
Μην κλαις, φίλε
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι μπράβο, jok. Σε προτιμώ λιγότερο λυπημένο και περισσότερο θυμωμένο.
Είναι τιμή για κάθε συγγραφέα να έχει αναγνώστες
ΑπάντησηΔιαγραφήσαν κι εσένα!
Μου αρέσει που πιάνεις σχεδόν πάντα αυτό που θέλω να πω,με την πρώτη...απ' το ανεμολόγιο το είχα παρατηρήσει αυτό.
Δεν αφήνεις τίποτα να πέσει κάτω.
Κι αυτό με τίμα...αδελφέ μου!
ανακόλουθο το ποίημα σου φίλε μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήμετά την τόση καταστροφή που περιγράφεις δεν μπορεί αυτή να ήταν "μια μικρή βροχούλα"
Οι 4 τελευταίοι στίχοι του καθόλα όμορφου έως εκεί ποιήματος πρέπει να διαγραφούν κ να αντικατασταθούν με ρεαλλιστικώτερους...
Για σου φίλε Γιάννη!
Φίλε Γιώργο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν είχες διαβάσει το σχόλιο του φίλου μας cloudsinthemirror παραπάνω,θα είχες καταλάβει το νόημα αυτών των 4 στίχων.
Ό,τι αξίζει απ' αυτό το ποίημα είναι οι 4 τελευταίοι στίχοι...(κατά τη γνώμη μου)
Φίλτατε Γιάννη...
ΑπάντησηΔιαγραφήη περιγραφή της βροχής δεν δένει...με τους 4 τελευταίους στίχους! Περιγράφεις θάνατο κ αίμα!
δεν μπορείς να πείς στον Σέρβο πατέρα που είδε κομματιασμένο το παιδί του ότι αυτό ήταν "μια μικρή βροχούλα"
Είχα διαβάσει το σχόλιο...σαφώς!
επιμένω στην παρατήρησή μου!
ποιητής είσαι κ ότι θέλεις κάνεις με τα γραπτά σου...
σε τιμώ!
θα προσπαθήσω μια μικρή ανάλυση φίλε μου, αφού μου δίνεις την ευκαιρία αυτή, όχι τόσο για σένα, εμείς θα βρεθούμε και θα τα πούμε από κοντά, όσο για τους άλλους φίλους μας που τιμούν με την ανάγνωση τους τα γραπτά μας και δεν έχουμε αυτή την δυνατότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι 4 τελευταίοι στίχοι περικλείουν ερμηνεία σελίδας, αν όχι σελίδων...θα αναφερθώ στα βασικά.
"Μικρή βροχούλα" η έκφραση πάνω από όλα είναι ειρωνική....
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους πολεμοχαρείς που δίνουν τέτοιου είδους εντολές, νομίζεις πως πολυσκέφτονται τα αποτελέσματα αυτών των αποφάσεων τους;
Για αυτούς "μια μικρή βροχούλα" είναι.
Για την ανθρωπότητα....
Πόλεμοι γίνονταν και θα γίνονται, πόλεις θα γκρεμίζονται και θα αναγεννιούνται απ' τα συντρίμμια τους, άνθρωποι θα σκοτώνονται και θα γεννιούνται,τα παραδείγματα άπειρα...
Όποτε αυτός ο βομβαρδισμός αυτός που περιγράφεται είναι "μια μικρή βροχούλα"...μπροστά σε αυτούς που έχουν γίνει και θα γίνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά και για τα θύματα αυτών των πολέμων, θα πρέπει να είναι "μια μικρή βροχούλα" και μια "μπόρα" που πέρασε...για να αντέξουν και να επιβιώσουν.
Όσο για τον πατέρα που λες, θα συμφωνήσω μαζί σου...για αυτόν δεν είναι "μικρή βροχούλα"...είναι "μπόρα" όμως.
Όλα γίνανε τόσο ξαφνικά και αναπάντεχα για αυτόν, χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι, χωρίς να έχει την δυνατότητα να το αποφύγει.
Ελπίζω με την ανάλυση μου αυτή να βοήθησα για την κατανόηση των 4 τελευταίων ανακόλουθων στίχων του ποιήματος...
με κάλυψες...συμφωνώ με αυτή την ανάλυση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλήγεις στην αποδοχή των καταστάσεων με σαρκασμό...θα κατέληγα αλλοιώς εγώ αλλά δεν το έγραψα εγώ οπότε δέν μου πέφτει λόγος!
έλα καμμιά βολτίτσα αγαπητέ να τα πούμε λίγο...
Θα έρθω σύντομα...να συνεχίσουμε τις ποιητικές μας βραδιές, στο υπόσχομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ακολουθήσει και άλλο "αντιπολεμικό" εδώ...θέλω την προσοχή σου.