Κ.Γ.Καρυωτάκης-Αποστροφή

Φθονώ την τύχη σας, προνομιούχα
πλάσματα, κούκλες ιαπωνικές.
Κομψά, ρόδινα μέλη, πλαστικές
γραμμές, μεταξωτά, διαφανή ρούχα.

Ζωή σας όλη τα ωραία σας μάτια.
Στα χείλη μόνο οι λέξεις των παθών.
Ένα έχετ' όνειρο: τον αγαθόν
άντρα σας και τα νόμιμα κρεβάτια.

Χορός ημιπαρθένων, δύο δύο,
μ' αλόγιστο το σώμα, θριαμβικά,
επίσημα και τελετουργικά,
πηγαίνετε στον ντάνσιγκ ή στο ωδείο.

Εκεί απειράριθμες παίρνετε πόζες.
Σαν τη σελήνη πριν ρομαντικές,
αύριο Παναγίες, όσο προχτές,
ακούοντας τη "Valenzia", σκαμπρόζες.

Ένα διάστημα παίζετε το τέρας,
με τα τέσσερα πόδια κολλητά.
Τρέχετε και διαβάζετε μετά
τον οδηγό σας "διά τας μητέρας".

Ω, να μπορούσε έτσι κανείς να θάλλει,
μέγα ρόδο κάποιας ώρας χρυσής,
ή να βυθομετρούσατε και σεις
με μία φουρκέτα τ΄άδειο σας κεφάλι!

Ατίθασα μέλη, διαφανή ρούχα,
γλοιώδη στόματα υποκριτικά,
ανυποψίαστα, μηδενικά
πλάσματα, και γι' αυτό προνομιούχα...


(Αφιερωμένο στον φίλο Αλέξη, που πίνει χαμομήλι με βάλιουμ...)


Καρυωτάκης!...Τα 'πε "όλα" ο άνθρωπος....