Οι απέναντι

Απέναντι σε καθρέφτες.

Απέναντι στους εαυτούς μας.

Απέναντι στον ήλιο που ξημερώνει τη μίζερη μέρα μας.

Απέναντι στον εξευτελισμό που αισθανόμαστε μέσα μας.

Απέναντι στη ζωή και στο θάνατο που δεν ζητήσαμε.

Απέναντι σε όλα αυτά που αγαπήσαμε.

Απέναντι σε υποσχέσεις του παρελθόντος που δεν τηρήθηκαν.

Απέναντι στους όρκους που δεν κρατήθηκαν.

Απέναντι στην εξιλέωση που δεν έρχεται.

Απέναντι στ' όνειρο που μας ανέχεται.

Απέναντι σε όλους αυτούς που μας πιστέψανε.

Απέναντι στα λάθη, που τη ζωή μας καταστρέψανε.

Απέναντι στις λίγες ελπίδες που μας απόμειναν.

Απέναντι στις αντοχές μας, που μας υπόμεναν.

Απέναντι στο καημό, που με την πίκρα του μας κέρασε.

Απέναντι σε ό,τι χάθηκε και την ψυχή μας αναστέναξε.

Απέναντι στα χρόνια, που σε ένα τίποτα, τα χαραμίσαμε.

Απέναντι σε αυτά, που έπρεπε να ξέρουμε, μα δεν γνωρίσαμε.

Απέναντι στους δισταγμούς, που αναγεννούν οι φόβοι μας.

Απέναντι σε όλα αυτά, κι εμείς, να είμαστε μόνοι μας!

Απέναντι! Απέναντι! Απέναντι!

Είμαστε οι απέναντι...

Ενώ όλα γύρω μας, κινούνται παράλληλα.