Μείναμε λίγοι, να εκλιπαρούμε για μια συγγνώμη.
Συγγνώμη που δεν άντεξαν τα βάρη σας οι πλάτες μας.
Που δεν αφήσατε για μας, μια τελευταία ανάσα…
Ένα κλαρί ελπίδας να πιαστούμε, πριν τον γκρεμό.
Συγγνώμη που δεν εκλιπαρούμε κι άλλο…
Να μας εξουθενώσετε…
Και σαν έρμα πετώντας μας στη θάλασσα,
με το «ακριβό» τομάρι σας, εμάς να περισώσετε.
Αχ! Να μπορούσατε και να μας λυτρώσετε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου