03 Μαρτίου 2013

Κ.Γ.Καρυωτάκης - Θάνατοι





Χεράκια, που κρατώντας τα τριαντάφυλλα
κι απ' τη χαρά ζεστά των φιλημάτων,
χεράκια, που κρατώντας τα τριαντάφυλλα
χτυπήσατε τις πόρτες των θανάτων-

ματάκια μου, που κάτι το εδιψάσατε
και διψασμένα εμείνατε ποτήρια,
ματάκια μου, που κάτι το εδιψάσατε
κι εμείνατε κλεισμένα παραθύρια-

ω, που 'χατε πολλά να ειπείτε, στόματα,
κι ο λόγος σάς εδιάλεξε για τάφο,
ω, που 'χατε πολλά να ειπείτε, στόματα,
και τον καημό δεν είπατε που γράφω-

μάτια, χεράκια, στόματα, ιστορήστε μου
τον πόνο κάποιας ώρας, κάποιου τόπου-
μάτια,χεράκια, στόματα, ιστορήστε μου
τον Πόνο των Πραγμάτων και του Ανθρώπου.


(Είναι άνθρωποι που την κακήν ώρα
την έχουν μέσα τους...)

3 σχόλια:

  1. Ενταξει,καλο μου...
    Φλερταρουμε με γκρεμους
    και καταφερες να παρθει πιο γρηγορα η αποφαση.
    Πως να απαλυνουμε τους πονους των απωλειων?
    Πως ,γαμωτο?????????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. (Είναι άνθρωποι που την κακήν ώρα
      την έχουν μέσα τους...)

      Διαγραφή
  2. Στις σιωπες των παρενθεσεων
    κοιταμε παραπανω το μεσα μας.
    Τι καθρεπτιζεται?
    Οχι...χωρις απαντηση.
    Το ειδωλο φαινεται πεντακαθαρα.
    Καλο μεσημερι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή