10 Μαρτίου 2013

Το γράμμα





Δυο γραμμές σ' ένα συρτάρι
είναι το γράμμα που ξεχνάς,
κάθε φορά που το ανοίγεις
εκείνο το παραπετάς...

Σα να μην είχε παραλήπτη,
διεύθυνση, όνομα, αριθμόν.
Αποστολέας του η λύπη
σε κάτι που 'ναι παρελθόν.

Δεν ξέρω πια αν με θυμάσαι:
"είμαι της νιότης σου το φως!"
Κι αν με διαβάσεις, ίσως γίνεις,
πάλι ο παλιός σου εαυτός…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου