Σαν επιτάφια τελετή

Άκουσε τη μελωδία της καρδιάς σου

ακολουθώντας τους πένθιμους βηματισμούς.

Σαν λιτανεία θαυματουργής εικόνας,

σαν περιφορά επιτάφιας τελετής.

Κι άσε τους άλλους στη δήθεν χαρά τους

στην πρόσκαιρη λάμψη του δειλινού.

Καθώς με το χρόνο θα σβήνει η σκιά τους

θα προστρέξουν όλοι στη δική σου πομπή.

Οι πιο πολλοί για παράκληση θα ’ρθουν

εκλιπαρώντας για λίγη ακόμα ζωή.

"Και τότε θα μάθουν το τέλος του δρόμου,

ίσα που αντέχει το βάρος του ώμου…"