24 Μαρτίου 2013

Αν είσαι απόδημο πουλί















Πρόσεξε με!
Δεν υπάρχουν καλές μέρες πια για μένα,
πνιγμένες στα όνειρα τους, σαπίζουνε μοναχικές.
Κάτω απ' του στεναγμού μου τα γιοφύρια, έκρυψα,
τις λίγες μου ελπίδες που μου έχουν απομείνει.
Εκεί να ξαποστάσουν και ν’ αποκοιμηθούν…
Μην τύχει, και περάσει κάποια νεράιδα, να τις αφυπνίσει.
Κι αν είσαι απόδημο πουλί —πρόσεξε!—
το στανικό φτερούγισμα σου, μη μου τις εξυπνήσει.
Για θα 'ναι κρίμα —για ακόμα μια φορά— να προδοθώ!

4 σχόλια:

  1. Eιναι σαν να το ζητας...
    Και θα γινει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ με agriomeli..
    Καλημέρα, Ζήτω η Ελευθερία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σου έχουν διαβάσει ποτέ την ωραία κοιμωμένη; Μου την θυμίζει! Έχει μια αναμονή που συγκινεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες Μαρία στο "σπιτικό" μου... Χαίρομαι πολύ!
      Όχι δεν μου την έχουν διαβάσει...

      Διαγραφή