Μπάντα αδέσποτου σκύλου

Σαν κουαρτέτο "ξεπερασμένων" μουσικών

οι εποχές μου φθίνουν…

Κι απ’ τα σαλόνια των μεγάλων αιθουσών,

τώρα μπάντα, "αδέσποτου σκύλου".

Να παίζει λυπημένα τη χαρά,

τον πόνο χαρούμενο τραγούδι, να τ’ ακούει…

Κι αυτός να τους κουνάει την ουρά -

μαέστρος θυμωμένος, που την μπαγκέτα κρούει.

Τα καλοκαίρια σαν μοιάζουν χειμωνιά,

τα χελιδόνια να ’ρχονται τον Σεπτέμβρη…

Της άνοιξης λουλούδια στα κλαδιά -

κι η γη να μην τα θέλει…

Παραφωνία που βγάζει η μοναξιά!..

Το γαύγισμα του σκύλου σ’ αποτρέπει:

«Μην ξεπερνάς τη νοητή γραμμή

―μην είσαι 'κεί― σα νότα που δεν πρέπει!»