Ο Άλφα και ο Βήτα.

Μέσα μου έχω δυο εαυτούς,

τον Α και τον Β…

Αντίθετους, αταίριαστους,

που ο ένας τον άλλον, "τρέμω!",

μην τύχει και συναντηθούν,

δεν έχουν τίποτα να πουν,

μα ούτε και να μοιραστούν…

Εκτός από εμένα!..

Ο Α, αδέσποτο σκυλί

στο σπίτι κόβει βόλτες…

Αξύριστος, αχτένιστος,

στις σκέψεις του χαμένος.

Καπνίζει και στοχάζεται,

τον ίσκιο του αφουγκράζεται

κι όλο είναι λυπημένος.

Κάνει ταξίδια νοερά,

τις δυο παντούφλες του σβαρνά,

μα στα ίδια ο καημένος…

Κι ο Β "αξιοπρεπής",

ένας σωστός φουτουριστής

και κοσμογυρισμένος.

Του αρέσει η ζωή και την γλεντά,

για όλους έχει ένα γεια,

μια κολακεία στη μιλιά…

Στην "πένα" πάντα ντυμένος!..

"Ηθικός" μα κολασμένος…

Συνέχεια έξω τριγυρνά,

ξενύχτια, "ποδόγυρος", ποτά

και πάντα διψασμένος!

Στα πάθη του πιωμένος…

Κι εγώ να ζω,

μ’ αυτούς τους δυο…

Σε δυο εχθρούς φίλος κοινός -

ο παρεξηγημένος…

Κι όταν έρχεται η στιγμή,

ο Α... τον Β να υποδυθεί.

"Ω, τι δυστυχισμένος!.."