Ο τρελός

Σε κάθε μέρος υπάρχει πάντα κι ένας τρελός
ντροπή και ευλογία στον τόπο που τον γέννησε.
Όταν θα στέκει ολόρθος εσύ γονατιστός
στα μάτια σου παγίδα-τάχα ο θεός τον στέρησε.

Στα λόγια του οι αλήθειες, πετούνε σαν πουλιά
μέσα απ' τα περιβόλια που η ευωδία τα έσμιξε.
Καθώς θα τα τρομάξει του κόσμου η ντουφεκιά
η κάθε μας ψευτιά, αγχόνη που τον έπνιξε.

Γελάει πάντα στον πόνο και κλαίει στη χαρά
τη λογική "των πρέπει" εκείνος δεν ανέχεται.
Ανάποδα τα βλέπει ή τα θωρεί σωστά;
Αφού για ό,τι κάνει, εκείνος πια δεν ντρέπεται.

Μονάχος περπατάει κι όλο μονολογεί
τον ουρανό κοιτάει κι εμείς πάντα τη γη.
Καθένας 'κει που πάει...

Κι όταν οι άλλοι γύρω κομπάζουν δυνατά
για πλούτη όλο μιλάνε, περιουσίες και λεφτά.
Αυτός σε μια γωνιά, κάθεται σκεπτικός
στα μάτια μου φαντάζει για μένα ο πιο σοφός!

Γιατί, τι είναι ο τρελός;
Στους τρελούς ο γνωστικός...