13 Ιουλίου 2011

Σκηνοθετώντας


















Στόλισα με γκρίζους ουρανούς
τα σταυρωμένα μου όνειρα
τους έβαλα κι έναν θάνατο στο πλάι
κι άφησα τη ζωή να πάει...

Φρόντισα να περνούν γρήγορα οι μέρες μου
ίδιες κι απαράλλακτες η μία με την άλλη
σταγόνες από νερό που μοιάζουνε
και αδειάζουνε-της ζωής μου το ανιαρό πηγάδι.

Γέμισα με άγουρους καρπούς τα χρόνια μου
που έκοψε πριν την ώρα τους-ο φόβος μη σαπίσουν
σκόρπισα στη βροχή τα καλοκαίρια μου
μη τύχει και χειμώνες μου ζητήσουν.

Με τα ξεθωριασμένα της αγάπης χρώματα
ζωγράφισα βραδιές που τις φωτίζει το φεγγάρι
για όταν θα πάψει η καρδιά να αισθάνεται
να έρθει η αυγή, κι από κοντά μου να τις πάρει.

Σκέπασα-μέσα στο πένθος μου-
τους τολμηρούς της φαντασίας μου καθρέφτες
ζήτησα-όπως όφειλα-συγνώμη απ' τα θέλω μου
να ξέρουν, από πριν, το ποιος ευθύνεται
όταν θα αναζητήσουνε τους φταίχτες.

Άπλωσα τη ψυχή μου στα φυλλώματα
στα δέντρα που αψηφούνε τους βοριάδες
και μάζεψα πεσμένα φύλλα απ' τα χώματα
σαν τα παιδιά, που απ' το δρόμο τα μαζεύουν οι μανάδες.

Έντυσα της αθωότητας τα ματωμένα ρούχα μου
σ' ένα παιδί γυμνό-που έρημο τώρα κλαίει στης καρδιάς το ακρογιάλι
έκανα τη λύπη σπίτι του-και τη μοναξιά του ατέλειωτα μεγάλη.

5 σχόλια:

  1. "συγνώμη απ' τα θέλω μου
    να ξέρουν, από πριν, το ποιος ευθύνεται
    όταν θα αναζητήσουνε τους φταίχτες."

    ποιος φταίει.. να μετρήσουμε?.. εγώ ή εσυ πιο πολυ?..

    κάποιος που δεν πάλεψε πολυ ..ίσως?.. αλλα θα μου πεις .. παλεψα.. δεν ενεδωσε..
    φευγα... φευγα...

    τωρα.. ελα πιο κοντα μου..
    ελα .. μην φοβασαι...
    ελα .. για να σου πω ..που βρίσκονται εκεινα τα ονειρεμενα μονοπάτια..

    και ετσι οπως τα χειλη μου θα ειναι κοντα στο αυτι και θα σου ψιθυριζουν..

    για τιμρωρια θα σου δωσω αλλο ενα φιλι.

    καλημερα γλυκια να εχεις με φιλια που σου δινουν ανασα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. [Έντυσα της αθωότητας τα ματωμένα ρούχα μου]

    γιατί η αθωότητα πάντα τα ρούχα της ματώνει από βολές αστόχων.
    γιατί σε τούτους τους στίχους κομμάτια μου βρήκα.
    γιατί η γραφή σου περιστρέφεται μα πάλι εκεί που πονά γυρίζει.
    γιατί μιαν αγκαλιά θέλω να σου δώσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΦΟΒΕΡΟ ΤΟ <ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝΤΑΣ)....ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ????ΠΑΙΖΟΥΜΕ???ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΚΟΡΙΤΣΙΑ! Μου δίνει χαρά που σας έχω "κοντά" μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ε, είσαι κοριτσομαζώχτης, πως να το κάνουμε τώρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή