Απαξία

Χαμηλωμένα φώτα
στο ράδιο μουσική
ένα κλειδί στη πόρτα
κι απ' έξω μια ζωή.

Ζωή που κάνει πιάτσα
ψωνίζεται στο χθες
μασούρι μες στη κάλτσα
τα όνειρα κι ενοχές.

Βρωμοκοπάει αψέντι
στα μάτια η ντροπή
και όλα τα ακουμπάει
στο κάθε νταβατζή.

Κι όλο να περιμένει
την ώρα τη στιγμή
κάποιος να τη προσέξει
κυρία να γενεί!

Άντε γαμήσου αλήθεια
κι ο κάθε κερατάς
εκείνος που σε κάνει
το ψέμα να ζητάς.