Αχίλλειες πτέρνες

Η σιωπή…

Η σιωπή που δε λέει τίποτα

και τα λέει όλα!

Η σκέψη, που δεν ακούγεται

αλλά λέει πολλά!

Η παρατήρηση…

Η γλώσσα του σώματος.

Οι μυρωδιές, η αύρα που αφήνει

πίσω της μια κίνηση.

Η στιγμή, που θα ’σαι σε θέση

να την αποδεχθείς.

Στο σωστό μέρος… Τη σωστή ώρα…

Και στον αντίποδα όλων αυτών η ματαιότητα!

Γεννιέσαι για να πεθάνεις.

Όσα κερδίζεις τόσα και χάνεις.

Ερωτεύεσαι, μετά ξεχνάς.

Μια αγαπάς και δέκα πονάς…

«Αχίλλειες πτέρνες» παντού!