Γιώργος Βουτσάς-Είναι τότε (ποίηση)

Είναι τότε,
που εκείνο το τσακ σου λύνει τη γλώσσα,
σου απελευθερώνει τη σκέψη
και ας φωλιάζει μέσα σου τ' αγνώστου ο φόβος.

Είναι τότε,
που η ταινία αρχίζει να παίζει το πριν
και η κάμερα είναι στο rec, του τώρα.

Είναι τότε,
που the battery is low
και βιάζεσαι να κρατήσεις τη στιγμή.

Είναι τότε,
που βουρκώνουν τα μάτια
και γκριζάρει το τοπίο.

Είναι τότε,
που μ' ένα γεια,
μ' ένα απλό καληνύχτα,
ορφανεύεις.

Είναι τότε,
που παρακαλάς
να σταματήσει ο χρόνος.

Είναι τότε,
που όλα τα πράγματα
σου φαίνονται αδιάφορα όμορφα.

Είναι τότε,
που αρχίζει το έργο
και δεν έχεις εισιτήριο.