Χωρισμοί

Αγάπες που χάθηκαν
στου ονείρου, το ανοιξιάτικο δείλι.
Μουσκεμένα, σαν ρούχα τα μάτια σου
αποζητούν τη φωτιά.

Όλα εκείνα που πάντρεψαν
το χειμώνα, με τα ρόδα του Απρίλη.
Σε μια καρδιά αφιλόξενη, πια
έχουν κτίσει φωλιά.

Χωρισμοί που δεν άντεξαν
του θανάτου το πόνο.
Σαν μια ανάμνηση θάφτηκαν
στου θυμικού τη γωνιά.

Σαν περάσει το θέρος
του φθινοπώρου η οδύνη,
όλα μοιάζουν προσάναμμα
στη παγερή μοναξιά.