Πως να μαντέψω, πως πρέπει να βαδίσεις.
Πως να σου μάθω, πως πρέπει να κοιτάς.
Δεν έχω ζήσει στο κόσμο που θα ζήσεις.
Δεν περπατούσα εκεί που θα πατάς.
Σε αυτά που είδα, σε αυτά που 'χω περάσει
πολλά τα λάθη και λίγα τα σωστά.
Και είσαι του κόσμου που κάποτε θα φτάσει
από το χρόνο, να τρέχει πιο μπροστά.
Πως θα 'ναι αλήθεια, ο κόσμος ο δικός σου.
Η φαντασία δεν φτάνει να το δω.
Εδώ τελειώνει για μένα το ταξίδι
ενώ για σένα αρχίζει από 'δω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου