Το κακό το μάτι

Ντρέπομαι για μας…

Για την ασχήμια μας…

Για το πώς κάνουμε

το σημαντικό ασήμαντο,

τ’ αταίριαστο εναρμονισμένο.

Κι ό,τι ακριβοθώρητο μας έλαχε

από προσώπου γης χαμένο.

Δεν αξίζει στα μάτια μου ουρανός

την κακογουστιά μας να σκεπάζει.

Μήτε θάλασσα να βρέχει το γιαλό,

περίγελος στα χάλια μας μου μοιάζει.

Και τη βροχή που πέφτοντας

αναγεννά το χώμα,

μόνο πτυσιά αδιαντροπιάς

θα την λαμβάνω…

Κι εσείς, σαν ξορκισμός

για "το κακό το μάτι"!..