15 Ιουνίου 2012

Δρόμοι χωρίς συγνώμη












Πρέπει να ξέρω που πατάω και που βρίσκομαι
εφόσον το κατόπι μου θα πάρεις…
Κι αν κάνω λάθος στην αρχή θα το ανέχεσαι
άθελα σου θα με ακολουθείς χωρίς να έχεις γνώμη.
Μα θα ‘ρθει η ώρα που δεν θα με αποδέχεσαι
αφού μπροστά σου θα ανοίγονται όλοι οι δρόμοι.
Δρόμοι κι εγώ που κάποτε περπάτησα
και λεηλάτησα τη κάθε πιθαμή τους...
Μπροστάρης, κατακτητής και ετοιμοπόλεμος
σφυρηλατώντας τα ανήσυχα μου βήματα
στο ακούραστο της νιότης το αμόνι.
Μα τα παπούτσια μου, που τώρα πια φθαρήκανε
απ’ τη δική τους να ξέρεις είναι σκόνη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου