Καρτ-ποστάλ

Καρτ-ποστάλ…

Από μέρη που δεν θυμόμουνα καν…

Αν υπήρξαν!

Στη μέσα τσέπη, του σκισμένου

απ’ τη χρήση μπουφάν..

Πως βρεθήκαν;

Καρτ-ποστάλ…

Που όπως προβάλλονται στης ζωής το εκράν

φαντάζουν οράματα επιστημονικής φαντασίας.

Μύθοι, που έπαψαν να αναφέρονται πια

στα σενάρια-αυτής που ζούμε-της γκρίζας ταινίας.

Καρτ-ποστάλ…

Κάποτε ήσασταν για μένα το παν…

Έστω κι ως ρετουσαρισμένη ζωή,

στου νεανικού μου μυαλού τη αχαλίνωτη επιθυμία.

Κι ας ήταν έτσι,

το αποδέχεσαι και του το συχωρνάς

γιατί διαφήμιζε προορισμούς

που μόνο και η σκέψη τους, σου δίνουν αξία.

Καρτ-ποστάλ…

Που τώρα πουλιούνται

στα γραφικά τουριστικά μαγαζάκια.

Να αγοράζονται  ως σουβενίρ,

κάποιες πονεμένες, προσωπικές σου στιγμές

σαν βγαίνουν βόλτα της ψυχής τα «μεράκια».

Καρτ-ποστάλ…

Τώρα είστε απλά και μόνο μια ουτοπία…

Στη μέσα τσέπη, ενός παλιού μου φορεμένου μπουφάν

πριν χαράξω  τη λάθος πορεία…