07 Ιουνίου 2012

Γραμμές ζωής















Οι εργάτες σχολούν απ΄τις δουλειές τους
μυρμήγκια που αφήνουν τις φωλιές τους…

Παύει να καπνίζει η τσιμινιέρα
σαν τσαγιερό που ετοίμασε το τσάι
μία αριστοκράτισσα κυρία το σερβίρει
στις εκλεκτές της φίλες που "αγαπάει".

Συνωστισμός στων λεωφορείων τις στάσεις
πρόσωπα φανερά καταβεβλημένα
από τον κάματο της μέρας κουρασμένα
εικόνες με χαμογελαστά μοντέλα
οι σύγχρονες διαφημιστικές ταμπέλες εναλλάσσουν.

Νόμισμα χαραγμένο σε δυο όψεις
μονάχα η τύχη ορίζει πως θα κάτσει
κορώνα -γράμματα παίζει τη ζωή του
αυτός που τίποτα δεν έχει πια να χάσει.

Κι ας όλα μοιάζουν προδιαγεγραμμένα
σαν ένα πλότερ που γραμμές σχεδιάζει
ανάλογα τις εντολές που έχει πάρει
κάποτε  τελειώνει το μελάνι.

Και τότε οι γραμμές δεν θα 'χουν χρώμα
διεύθυνση, φορά και διαστάσεις
κι ούτε θα μπορείς να διακρίνεις
αν είναι κατηφόρα η ανηφόρα
και που σε βγάνει ο δρόμος που έχεις πάρει!

4 σχόλια:

  1. Εμένα μού άρεσε. Πολλά "που" από 12η-15η αράδα.

    Πούτιν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να το ονομάσω "τα που...";

      θα το πάω στα "πιτς"...πρέπει να αλλάξω λάστιχα!

      (να μου λες...τις έχω ανάγκη τις παρατηρήσεις σου..ήδη ανασκευάζω πιο παλιά που δεν μου αρέσουν τώρα που τα ξαναδιαβάζω)

      Διαγραφή
    2. Αχ! Κι εγώ σε έχω ανάγκη...

      ΠΟUCTIN

      Διαγραφή
    3. Και μου το παιζες πως δεν σου αρέσουν τα "ΠΟΥ..."!
      κουφαLITSA...

      Διαγραφή