Σκιές

Οι μέρες παίρνουν μορφές σαν σκιές
παγερές, σκυθρωπές και αδιάφορες.
Σε κοιτούν μ' ένα βλέμμα απαθές
σου θυμίζουν πως είναι αδιάφθορες.

Κι εσύ δωροδοκώντας με αναμνήσεις του χθες
κάποιες στιγμές που σε δικάζουν τα θέλω σου
αναζητάς από παλιούς εραστές
μία συνάντηση παράνομη μέσα σου.

Που σου ζητούν να ξεχάσεις, αν θες
σ' ένα κόσμο σκληρό να επιζήσεις
τις μελωδικές από ευαισθησία χορδές
μ' ένα μπάσο μουντό να καλύψεις.

Πως να κρυφτούν ο ερωτευμένες ματιές
κι όλα να δείχνουν πως είναι όπως πρώτα!
Αποχωρισμένες, γίνονται δυο από μια οι σκιές
κι έπειτα χάνονται στην ομίχλη, στα φώτα.

Το κόκκινο πουκάμισο

Η ιστορία αυτή διαδραματίζεται γύρω στα 1700μ.χ
σε ένα πειρατικό πλοίο, που διέσχιζε τον ινδικό ωκεανό.
Ξαφνικά ακούγεται η φωνή του παρατηρήτη, από το πιο υψηλό
σημείο του καταρτιού.

_ Καπετάνιε! Τρία πειρατικά έρχονται κατά πάνω μας.

Ψύχραιμος ο καπετάνιος γυρίζει προς το βοηθό του και του λέει:
_ Ομάρ, φέρε μου το κόκκινο πουκάμισο...
_ Αμέσως καπετάνιε, λέει ο Ομάρ.

Έτσι και έγινε, ο Ομάρ έφερε το κόκκινο πουκάμισο, το φόρεσε ο καπετάνιος,
έδωσαν τη μάχη, νίκησαν και συνεχίζουν τη ρότα τους.

Καθώς συνέχιζαν το ταξίδι τους, ξαφνικά ακούγεται και πάλι
η φωνή του παρατηρητή απ' το κατάρτι.

_ Καπετάνιε! Οκτώ πειρατικά κατά πάνω μας.

Ο καπετάνιος, πάλι ψύχραιμος, γυρίζει στο βοηθό του και του λέει:
_ Ομάρ, φέρε μου το κόκκινο πουκάμισο...
_ Αμέσως καπετάνιε, απαντάει ο Ομάρ.

Και γίνεται μια από τα ίδια, το φέρνει ο Ομάρ, το φοράει ο καπετάνιος,
γίνεται μάχη, νικούν, και συνεχίζουν το δρόμο τους.

Κάποια στιγμή, ο Ομάρ ρωτά απορημένος τον καπετάνιο.
_ Καπετάνιε, γιατί κάθε φορά που είναι να δώσουμε μία μάχη φοράς το κόκκινο
πουκάμισο;
Κι ο καπετάνιος του απαντά με ύφος υπεροπτικό.
_ Δεν καταλαβαίνεις Ομάρ! Εάν τύχει και πληγωθώ στη μάχη να μην καταλάβει
το πλήρωμα, το αίμα που τρέχει και πτοηθεί
_Αααα! Αναφωνεί έκθαμβος και γεμάτος θαυμασμό προς τον καπετάνιο του, ο Ομάρ...

Την ίδια στιγμή ακούγεται η τρομοκρατημένη φωνή του παρατηρητή.
_ Καπετάνιε!!! Γέμισε η θάλασσα από πειρατικά που έρχονται κατά πάνω μας

Οπότε ο καπετάνιος, στρέφεται με σφιγμένο το πρόσωπο προς τον Ομάρ, και του λέει:

_ Ομάρ, φέρε το καφέ το παντελόνι και γρήγορα!!!

Κ.Χατζής-Δεν βαριέσαι αδελφέ-1968

Να ανοίγεις καλά τη πόρτα...

Δικαιωμένος και ελεύθερος

Στους εαυτούς μας δεν έχουμε να πούμε τίποτα λοιπόν;
Ούτε ένα λάθος να τους επισυνάψουμε;

_ "Λάθος επιλογές", μου είπες...τώρα ζητάς μεταμέλεια

Μα εγώ δεν είμαι θεός να συγχωρώ, ούτε δικαστής για να δικάζω.

_ "Έφυγες και άφησες τη κατάρα σου πίσω!"

Μα η κατάρα μου, όπως τι λες, ήταν η άγνοιά σου για τη ζωή.
Πάντα βρίσκει ένα τρόπο να σε εκδικείται, όταν την αψηφάς...

_ "Μεγάλωσα!", μου είπες με στόμφο, σαν να έκανες μεγάλο κατόρθωμα.

Μόνο στα χρόνια...Στη συμπεριφορά παρέμεινες η ίδια.
Συνεχίζεις να αδικείς τον εαυτό σου, γι αυτό θα μείνεις μόνη στη ζωή σου...Κρίμα!

_ "Έπρεπε να σε γνωρίσω τώρα".

Έπρεπε να κάνεις τον κύκλο σου...Να γνωρίσεις τα πράγματα όπως δεν τα ξέρεις...
Να κατέβεις κι εσύ τα σκαλιά της ταπείνωσης...
Το έβλεπα...Δεν μπορούσα να κάνω κάτι...Έπρεπε μόνη σου να το δεις.

_ "Τώρα είναι αργά;...Πολύ αργά;"



Δεν ήταν μια Κυριακή σαν όλες τις άλλες...
Η ανατολή φορούσε το ροδοκόκκινο φόρεμα της.
Η δύση περίμενε καρτερικά στη σειρά της, όπως έκανα κι εγώ τόσα χρόνια.
Μοσχοβολούσε η πρωινή αύρα του Μάη...
Στο καφενείο οι άδειες καρέκλες περίμεναν στωικά τους θαμώνες τους.
Κατήφορος ο δρόμος της επιστροφής...

_ "Επιτέλους...Δικαιωμένος και ελεύθερος!"

Τι είναι;

Ακούς αυτά που δεν ακούγονται.
Μοιάζει σκοτάδι μα δεν είναι.
Λες αυτά που δεν ειπώθηκαν
σ' όλους αυτούς που δεν σ' ακούνε.

Είναι χρυσός...
Είναι απάντηση απαξίωσης...
Ποίηση είναι-σε αναμονή-αυτών που αισθάνεσαι
να βρουν τις λέξεις να εκφραστούνε.
Είναι στιγμή συλλογισμού, προσήλωσης
σε αυτά που λέγοντας δεν θα σου πούνε.

Τα παλιόπαιδα (I)

Πως λέγεται...

ο Βραζιλιάνος πορνοστάρ:   Ντον Χοσέ λος Πέος Ντούρος

ο Αιγύπτιος ανίκανος:   Αλί Μουπέφτη

η Κινέζα στριπτιζέζ:   Νάμου Νάκι Κουναμούτο

ο Αιγύπτιος ταξιτζής:   Ομάρ Ταρίφ

η Βουλγάρα πλαστική χειρούργος:   Ταφτιά Νασούκοβα

ο Ιάπωνας νεκροθάφτης:   Νασουσίρο Τοκασόνι

ο Ιάπωνας ουρολόγος:   Κίταμου Ταούρα

ο Ιταλός ξυλουργός:   Τοκόβι Τοκαδρόνι

ο Λατινοαμερικάνος ιδιοκτήτης μπαρ:   Κάρλος Εχομπάρ

ο Νικαραγουανός τεμπέλης:   Σαντινίστα Πούχο

η Ρουμάνα ορθοπεδικός:   Κάκοσι Μηνίσκου

η Ρωσίδα μανάβισσα:   Ταμίλα Παζάρεβα

η Ρωσίδα τραβεστί:   Ταρχίδια Νάκοβα

ο Τούρκος ποδοσφαιριστής:   Μεσούτ Ταβάζ

ο Ινδιάνος καταδρομέας:   Μεγάλο Πεύκο

ο Αμερικάνος πορνοστάρ:   Τζον Χόστον

ο Ιάπωνας υδραυλικός:   Τρεχίτο Καζανάκι

ο Ιταλός μασέρ:   Μασταπιάνι Μασταφίνι

η Ισπανίδα πορνοστάρ:   Μαρία-Ντολόρες Πάρτον Κεκούνατον Ώρες

ο Ιταλός gay πορνοστάρ:   Αντόνιο Τονπέρνι

ο Γάλλος πορνοστάρ:   Ζαν-Ζακ Μισέλ Σεπιντό Καλά

ο Ιάπωνας σαβουρογκόμενος:   Ότι Κάτσι

ο Ισπανός φοβιτσιάρης:   Αντόνιο Εκλασαμέντες

Την έπαθαν... στα καλά καθούμενα

Μαθήματα...

ΝΕΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΝΤΡΕΣ!

Απογευματινά μαθήματα. Έναρξη αυτόν τον μήνα!

Σημείωση: λόγω της πολυπλοκότητας και του επιπέδου
δυσκολίας των μαθημάτων,κάθε μάθημα θα δέχεται
το πολύ οκτώ συμμετέχοντες.

Θέμα 1:  Πως να γεμίζετε παγοθήκες. Βήμα-Βήμα με παρουσίαση slides.

Θέμα 2:  Χαρτιά τουαλέτας: Φυτρώνουν μόνα τους ή χρειάζονται αλλαγή;
Συζήτηση στρογγυλής τραπέζης.

Θέμα 3:  Διαφορές μεταξύ του καλαθιού για τα άπλυτα και του πατώματος.
Φωτογραφίες και επεξηγηματικά γραφήματα.

Θέμα 4:  Πιάτα και μαχαιροπήρουνα: Μπορούν να σηκωθούν
και να πετάξουν μόνα τους στον νεροχύτη; Παραδείγματα σε βίντεο.

Θέμα 5:  Απώλεια ταυτότητας: Όταν χάνεις το TV control από το έτερο σου
ήμισυ. Υποστηρικτική τηλεφωνική γραμμή και ψυχανάλυση.

Θέμα 6:  Μαθαίνοντας πως να βρίσκεις πράγματα, αρχίζοντας με το να ψάχνεις
στο σωστό μέρος αντί να κάνεις το σπίτι άνω-κάτω ενώ ουρλιάζεις.
Ανοιχτή συζήτηση.

Θέμα 7:  Υγεία: Η αγορά λουλουδιών δεν είναι επώδυνη για την υγεία σας.
Γραφικά και ηχητικά παραδείγματα.

Θέμα 8:  Οι αληθινοί άνδρες ζητάνε οδηγίες όταν χάνονται. Αληθινές μαρτυρίες.

Θέμα 9:  Είναι γενετικά πρακτικά δυνατόν να κάτσεις αμίλητος
ενώ αυτή παρκάρει; Προσομοίωση οδήγησης.

Θέμα 10:  Μάθημα ζωής: Οι βασικές διαφορές ανάμεσα στη μητέρα και τη σύζυγο.
Συζήτηση μέσω διαδικτύου και αυτοσχεδιασμοί.

Θέμα 11:  Πως να γίνεις η ιδανική παρέα για τα ψώνια. Ασκήσεις χαλάρωσης,
διαλογισμού και τεχνικές αναπνοές.

Θέμα 12:  Πως να πολεμήσεις την εγκεφαλική ατροφία: Να θυμάσαι γενέθλια,
επετείους, άλλες σημαντικές ημερομηνίες και να τηλεφωνείς όταν πρόκειται να αργήσεις.


ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Οι γυναίκες νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, αλλά ένα λεπτό...
Μαθήματα είναι τώρα διαθέσιμα και για τις γυναίκες στα ακόλουθα θέματα.

Θέμα 1:  Σιωπή: Το τελικό σύνορο: Εκεί που καμία γυναίκα δεν έχει ξαναπάει.

Θέμα 2:  Η ανεξερεύνητη πλευρά των τραπεζικών συναλλαγών: Καταθέσεις.

Θέμα 3:  Πάρτυ: Χωρίς καινούργια ρούχα.

Θέμα 4:  Διαχείριση ανδρών: Οι μικροκαυγάδες μπορούν να περιμένουν
για μετά το τέλος του αγώνα.

Θέμα 5:  Τουαλέτα I: Και οι άνδρες χρειάζονται χώρο στη τουαλέτα.

Θέμα 6:  Τουαλέτα II: Το ξυραφάκι του είναι δικό του.

Θέμα 7:  Επικοινωνία I: Δάκρυα-Το τελευταίο καταφύγιο, όχι το πρώτο.

Θέμα 8:  Επικοινωνία II: Σκέψη πριν την ομιλία.

Θέμα 9:  Επικοινωνία III: Πως να παίρνεις αυτό που θέλεις χωρίς γκρίνια.

Θέμα 10:  Ασφαλής οδήγηση: Ένα προσόν που μπορείς να αποκτήσεις.

Θέμα 11:  Τηλέφωνο: Πως να το κλείσεις.

Θέμα 12:  Εισαγωγή στο παρκάρισμα.

Θέμα 13:  Παρκάρισμα για προχωρημένες: Με την όπισθεν.

Θέμα 14:  Μαγειρική I: Αγοράζω πατάτες, αυγά και λάδι.

Θέμα 15:  Μαγειρική II: Πως να μην επιβάλεις τη δίαιτα σου στους άλλους ανθρώπους.

Θέμα 16:  Κοπλιμέντα: Να τα δέχεσαι με ευγένεια.

Θέμα 17:  Χορός: Γιατί στους άνδρες δεν αρέσει.

Θέμα 18:  Κλασική υπόδυση: Να φοράς παπούτσια που ήδη έχεις.

Θέμα 19:  Σκόνη στο σπίτι: Μια άκακη φυσική ουσία που μόνο οι γυναίκες προσέχουν.

Θέμα 20:  Ενοποίηση της μπουγάδας: Πως να τα πλένεις όλα μαζί.

Θέμα 21:  Λάδι και βενζίνη: Το αυτοκίνητο σου χρειάζεται και τα δύο.

Φαντασία που την έχει... ο άτιμος!

Ο τρελός

Σε κάθε μέρος υπάρχει πάντα κι ένας τρελός
ντροπή και ευλογία στον τόπο που τον γέννησε.
Όταν θα στέκει ολόρθος εσύ γονατιστός
στα μάτια σου παγίδα-τάχα ο θεός τον στέρησε.

Στα λόγια του οι αλήθειες, πετούνε σαν πουλιά
μέσα απ' τα περιβόλια που η ευωδία τα έσμιξε.
Καθώς θα τα τρομάξει του κόσμου η ντουφεκιά
η κάθε μας ψευτιά, αγχόνη που τον έπνιξε.

Γελάει πάντα στον πόνο και κλαίει στη χαρά
τη λογική "των πρέπει" εκείνος δεν ανέχεται.
Ανάποδα τα βλέπει ή τα θωρεί σωστά;
Αφού για ό,τι κάνει, εκείνος πια δεν ντρέπεται.

Μονάχος περπατάει κι όλο μονολογεί
τον ουρανό κοιτάει κι εμείς πάντα τη γη.
Καθένας 'κει που πάει...

Κι όταν οι άλλοι γύρω κομπάζουν δυνατά
για πλούτη όλο μιλάνε, περιουσίες και λεφτά.
Αυτός σε μια γωνιά, κάθεται σκεπτικός
στα μάτια μου φαντάζει για μένα ο πιο σοφός!

Γιατί, τι είναι ο τρελός;
Στους τρελούς ο γνωστικός...

Elvis Presley-Love me tender

Ο χαρτοπαίκτης

Στοιχηματίζω την ώρα, τη στιγμή
σ' ένα τραπέζι αμφιβολιών και ανασφάλειας.
Μπλοφάρω πως "όλα βαίνουν καλώς".
Ρισκάρω για να υπάρχω στο τραπέζι και αύριο.

Προσπαθώ να μαντέψω το επόμενο χαρτί της τράπουλας
κρατώντας στα χέρια μου, ένα παρόν αναξιόπιστο
έως πολλά υποσχόμενο.
Βαλές, Ντάμα, Ρήγας και μια διπλή στον Άσσο.

Να συνεχίσω;
Ή να πάω πάσο...

doors-People are strange

Ο δικός μου κόσμος

Θα 'θελα να ζήσω σ' ένα κόσμο
που να 'τανε γεμάτος λουλούδια.
Κι ο αγέρας τις φυλλωσιές σαν θροΐζει
να ψιθυρίζει στ' αυτιά μου τραγούδια.
Να 'ταν τη μέρα ο ουρανός καθάριος
και τη νυχτιά το φεγγάρι πανσέληνος.
Κι εγώ να μη σκέφτομαι τίποτα.
Μονάχα να ακούω των πουλιών τη λαλιά
των μελισσών της αναγέννησης πέταγμα.
Και να ξεχνιέμαι, να ξεχνιέμαι...
Ώσπου να γίνω κι εγώ λουλούδι ή τραγούδι
ή ώσπου να γίνω πουλί να κελαηδώ.
Αν ο παράδεισος είναι ένας τέτοιος κόσμος
εγώ θα προτιμούσα να πεθάνω, κιόλας ετούτη τη στιγμή.

Ερωτικό

Με ταξιδεύεις-
στα απέραντα του ονείρου με πας.
Αυτός ο κόσμος-
ποτέ δεν ήταν για μας!
Πριν σε γνωρίσω-
όλα κινούνταν σ' ένα τέμπο ανιαρό.
Ήρθες εσύ-
να επιβάλεις της καρδιάς το ρυθμό.

Σε μια στιγμή-
ό,τι έχω ζήσει αποτελεί παρελθόν.
Τώρα ζητώ-
να μη τελειώσει ποτέ το παρόν.
Ό,τι κι αν κάνω-
θα είσαι στο μυαλό μου εσύ.
Κάθε πρωί-
ο ήλιος ανατέλλει στη δική σου μορφή.

Τώρα τα βράδια μου-
δεν θα 'χουν τη παλιά μοναξιά.
Τώρα η αγάπη μου-
αποζητάει του φεγγαριού τη σκιά.
Όλα τα αστέρια-
σκορπίζουν της αλήθειας το φως.
Ο έρωτας σου-
θα είναι τώρα ο δικός μου θεός.

Κι αν μου απομένει, έστω και μια ελπίδα ξανά
Θα 'ναι εκείνη, που χάρισε στ' όνειρο- η δική σου ομορφιά.


εναλλακτικός τίτλος: Ο ύμνος του καψούρη
(για να σε προλάβω...Κλιντ)

Καρικατ-ούρα

Μοιάζει η ζωή μου με σκιτσογραφία.
Καρικατούρα, χαραγμένη από ένα γιατί.
Με μια ασπρόμαυρη βουβή ταινία
στο βαρετό του χρόνου, λερωμένο πανί.

Ψάχνει να βρει μια έστω αιτία.
Το ασήμαντο κάνει σημαντικό.
Μα δεν μου  κρατάει καμία κακία
σε ό,τι ενδόμυχα κρίνω σωστό.

Ξεχνάει πότε-πότε την ύπαρξη μου.
Δεν συμμερίζεται τη λύπη που νιώθω εγώ.
Τεχνάσματα βρίσκει να με κάνει να ζήσω.
Κι εγώ από αυτήν- να απαλλαγώ.

Τ.Πανούσης-Ωδή στον μ....

Έτσι...μέχρι να  ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ!

Του πρωινού η πάχνη.

Γενέθλια χρόνια,
μπροστά στα μάτια των παιδιών
που ανέμελα κοιτούν.

Σαν ήλιου λάμψη,
οι θησαυροί που ξέθαψε
στον καλπασμό του-
το αγριεμένο, της εφηβείας άτι.

Γκρίζα εικόνα,
χρώματα που ξεθώριασαν
στη πολυεκτιθέμενη-
στον ήλιο απάτη.

Νύχτα και πάλι...
Του δειλινού οι αχνές σκιές
χαθήκανε-
στο ζοφερό σκοτάδι.

"Στερνή μου γνώση
αν σ' είχα πρώτα..."
Τότε, που σαν δεντράκι
με έκαψε-
του πρωινού η πάχνη.

Rod Stewart-Babe Jane

Για να θυμηθούμε τα νιάτα μας, τώρα!

(ηθικά υπεύθυνος: Κλιντ)

Γ.Μηλιώκας-Να δεις που κάποτε...

Αυτό το κάποτε έφτασε...

ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕΕΕΕ!!!

Ε.Ρεμπούτσικα-Carousel

Σκέψεις...(και ζήσαν αυτοί καλά και 'μεις καλύτερα!)

Δεν μπόρεσα να κάνω ούτε τα ελάχιστα...
Να αναγνωρίσω έστω τα λάθη μου.
Τα άθελα μου ή τα ηθελημένα μου
και πάντα δεν έφταιγα εγώ γι' αυτά.
Ούτε στα παραμύθια που μου έλεγαν, έδωσα βάση.
Πάντα έβρισκα καταφύγιο στη μοναξιά μου.
Εγώ και οι άλλοι, ο κόσμος μου στο δικό τους κόσμο.

Η σταχτοπούτα εγώ, που έχασα το γοβάκι μου
και περιμένω το βασιλόπουλο, να με βρει και να μου το φορέσει.
Όταν είσαι μικρός, δεν διαισθάνεσαι
πως στα παραμύθια που ακούς αφορούν τη μετέπειτα ζωή σου!
Η κοκκινοσκουφίτσα που αμέριμνη περπατά στο δάσος.
Ο κακός λύκος που πάντα καιροφυλακτεί.
Ο κυνηγός που έρχεται και σε σώζει, ανοίγοντας κοιλιές.
"Και ζήσαν αυτοί καλά και 'μεις καλύτερα!"

Μόνο που στο δικό μας καλύτερο μετέπειτα
δεν υπάρχει κυνηγός για να μας σώσει.
Μα θα υπάρχει πάντα ένας κακός λύκος να μας καταπιεί.
Και η κοκκινοσκουφίτσα, δεν δικαιολογείται να περπατά αμέριμνη.
Γιατί το δάσος δεν είναι απλά και μόνο ένα δάσος!
Μεγάλωσε κι αυτό μαζί μας, και έχει γίνει ζούγκλα...

Η καλύτερη διαφήμιση μπύρας στο κόσμο

Για τον φίλο μου Κλιντ!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ (Άκης Πάνου-Θα κλείσω τα μάτια)-original song

ΤΟ ΑΣΜΑ!!!

Ένα κομμάτι της ψυχής

Ένα κομμάτι της ψυχής
σ' ένα δωμάτιο ντροπής με έχει φυλακίσει.
Με ήχους εκκωφαντικούς μίας θελήσεως ατσάλινης, στο πάτωμα να σέρνει
κάθε φορά που προσπαθεί απ' τα δεσμά να απαλλαχθεί
και της ελευθερίας η ζεστασιά, ορθάνοιχτη παιδιού αγκαλιά, να περιμένει.

Ένα κομμάτι της ψυχής
στη παντοδύναμη του τίποτα εποχή, έχει υποκύψει.
Και σαν μαγνήτης με τραβά, χρόνο το χρόνο με μεθά
στα καταγώγια με κερνά, τη πιο βαθιά μου θλίψη.

Κι ένα κομμάτι της ψυχής
αγνό διαμάντι, μιας άλλης ανέγγιχτης ζωής
ξένο σώμα, των καιρών που σκοτώνει συνειδήσεις.
Να προσπαθεί να ξαναβρεί τη λάμψη του στη λάσπη αυτή.
Στην άρνηση όλων αυτών που προσπαθούν αυταρχικά
να τιθασεύσουν τα όνειρα μου με υποδείξεις.

Μπλε-Τον ίδιο το θεό

Σαν τι να πουν...

Σαν τι να πουν τα μάτια
που δεν έστρεψαν τον ουρανό να ειδούν.
Τα σύννεφα που αντάριασαν στη ξηραμένη γη σου
και τώρα-άλλους ονειρόκηπους οι στάλες τους νοτίζουν.
Το κύμα το αλαργινό, το πολυταξιδεμένο
που ξεψυχά στην αμμουδιά, τελειώνοντας το διάβα του
στου ονείρου το ταξίδι.

Σαν τι να πουν τα τρένα
που σ' όποιον σταθμό κι αν πέρασαν, επιβάτη δεν επήραν.
Τα απροστάτευτα της νιότης σου πουλιά, που απ' τα κλουβιά τους πέταξαν
κι έξω απ' το παραθύρι σου, το θάνατο τους βρήκαν.
Τα έπιπλα κι οι πίνακες, που σαν φέρετρα απομείνανε
στολίζοντας σπίτια ερημωμένα.

Σαν τι να πουν οι έρωτες
που αν και ανεκπλήρωτοι, εκπλήρωσαν το σκοπό τους.
Τα λερά προσκέφαλα, που βρώμισαν
στεγνώνοντας πρόσωπα σε αγωνία.
Και μια ευαίσθητη ψυχή, που τη θανατική της ποινή
με τη σιωπή της έχει επιλέξει...
Που όλα τα γύρω μαρτυρούν, σαν τι να θέλουν να σου πουν
χωρίς να πούνε λέξη!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ (Άκης Πάνου-Πυρετός)