Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πέθάναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους...
Κάποτε μες στα όνειρα μας ομιλούνε
κάποτε μες στην σκέψη τες ακούει το μυαλό.
Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίηση της ζωής μας-
σα μουσική, την νύχτα, μακρινή, που σβήνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου