Κ.Γ.Καρυωτάκης - Ερωτική ακροστιχίδα του ποιητή

Για την ιστορία:

Αποτελεί αυθεντική (ανέκδοτη) ιδιόχειρη ακροστιχίδα του ποιητή,

και γράφτηκε όταν εκείνος υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία

στη Χαλκίδα, το 1920.

Απευθύνεται σ' ένα πολύ όμορφο κορίτσι 16 ετών, την "Χρυσάνθη",

στο σπίτι της οποίας ο ποιητής είχε ενοικιάσει δωμάτιο.

Η σελίδα αυτή αποτελεί μέρος ενός λευκώματος που ο ποιητής 

είχε γράψει για εκείνη.

Στα χέρια μου βρέθηκε από τον εγγονό της Χρυσάνθης, 

τον φίλο κ. Μιχάλη Χανιά, που θερμά ευχαριστώ και δημοσίως.

Σελίδα 1 

Σελίδα 2

Προσπάθεια ανάγνωσης

Σελίδα 1

Χ ύα και πάλι τη... (λείπει κείμενο)

ρ ύξε βάλσαμο μεσ της... (λείπει κείμενο)

υ μνους γλυκούς πάντα σε σένα... (λείπει κείμενο)

σ ' αυτούς τους άσχημους καυμούς, τους... (λείπει κείμενο)

α  !!! ελπίδες στ' αλήθεια πάντα από τα μάτια σου βγαίνουνε.

ν α σκορπίζουνε της πίκρες που κάθε καρδιά νειώθει.

θ άρθη πάλι ευτυχισμένο συναπάντημα, ώ ελπίδες μένουνε!!

η ως!! ηως! ανάτειλε, φώτισε, χρύσωσε, απ' ό,τι ο πλάστης σ' τόχει.

Χ ρύσωσε ήλιε!! με της ακτίνες της φεγγοβόλες.

ρ ώτησε πόσους έχεις πληγώσει, μ΄αυτής της ματιές της φωτοβόλες.

υ στερα και πάλι με λύπησε το βλέμμα σου να ρίχνεις.

σ ' αυτόν που άθελα του ερωτεύτηκε, της θαμπωσιές μη δείχνεις.

α φησε χαϊδευτικό και νανουριστικό το λάλημα να ψιθυρίζει.

ν α στέλνει αδιάκοπα αρμονίες και χαρές να μουρμουρίζει.

θ α δεις και πάλι μάτια μ' ασυνείθιστη αναλαμπή.

η  λατρευτή μου αλύγιστη θα προβάλη ως της καρδιάς μου τον κάμπο.

Χ αίρε πεταλλούδα που με τη χάρι ξεπετάς μεσ' τ' άνθη.

ρ ωγμές ζητάς πάντα τριγυρνώντας το μέλι σου να ρίξης.

υ στερισμοί σκορπίζονται εις όποιον στου δρόμου σου τα βάθη.

σ αν έρημο ταυρόπουλο σπαρταρεί, από το φαρμάκι σου θα δείξης.

α κουσε εκείνον που σαν αστέρι σε θωρεί, όταν την ανατολή σου βλέπει.

ν α του δίνεις τη γαλήνη στη ψυχή, από το θάμπος που τόσο τέρπει.

θ έλεις να μάθης τι νεράϊδα η φύση σε σένα ξαναβρίσκει;

η ναι της τύχης δώρημα των ωραίων σου ματιών οι φωτεινοί τους δίσκοι.

Suit derrier

towrnnez la page

μετάφραση: (Συνέχεια πίσω

                     γυρίστε σελίδα)

Σελίδα 2

... (λείπει κείμενο) ...........από το πραγματικό.

... (λείπει κείμενο)...........φέρνεις όλο φλόγα ή ξαφνικό.

... (λείπει κείμενο).......με χάρι τα κυνάς κι αρμονία αντηχοί.

... (λείπει κείμενο).........στο πρώτο το ξεφάντωμα, το αρχιζει ν' ανθώ. 

α σπρα μαργαριτάρια το στοματάκι σου αρμονικά στολίζουνε.

ν α 'ξερες τα θέλγητρα σου που σέρνεις, πόσους καυμούς σκορπίζουνε.

θ άμβω μπροστά σου καθένας βλέπει σαν όνειρο μπροστά του σε θωρεί.

η ταν! θεέ μου!! της νύχτας μύνημα, πως λύπη σε σένα δεν χωρεί;

Χ άρισμα θεϊκό,

ρ ώτησε κάποιον που δεν παύει την ευτυχία σου να κάλλη.

υ πόκωφος φρουφρουρισμός, ακούγεται στο βάδισμα, που τρέχεις.

σ τα ματόκλαδα σου που χαϊδευτικά σκεπάζουνε τα μάτια, τα δάκρυα που τρέφεις.

α χ! κι εκείνα τα φρυδάκια σου, που μαγευτικά είναι καλλημένα.

ν α φαίνεται στεφάνωμα ω!! τι καυμοί ωιμένα!!

θ άνατο σκορπάνε η μπούκλες, που το κεφαλάκι σου αγγίζουνε.

η ναι μαρτύριο, στ' αλήθεια, τους πόνους με δάκρυα ποτίζουνε.

Λόγια, αγιά, άδολα, χαϊδευτικά, νανουριστικά

καυμοί, μεγάλου, ατμόν στεναχώριας, βγαίνουν απελπιστικά!

Γλυκές αναμνήσεις, ευτυχισμένες στιγμές πάντα θυμίζουνε.

Μελαγχολία, λύπη, μ' άγρια ηδονή, ατέλειωτα σκορπίζουνε!

Je-mets la signature et je vous supplie

de me pardoner

μετάφραση: (Βάζω την υπογραφή 

                     και σας εκλιπαρώ να με συγχωρήσετε!)

Κωνσταντιεν.

Καρυωτάκης

3-3-920