Φωτογραφίες μιας ζωής που περιμένουν να τις δεις
σε κορνίζες, μες σε συρτάρια, σε βιβλία.
Απαθανατίσεις κάποιων εύθυμων στιγμών, μα τώρα τόσο τραγικών...
Τι πήγε λάθος στη μετέπειτα πορεία;
Με ανθρώπους περιστασιακούς, τότε φίλους
τώρα γνωστούς, ίσως κι εχθρούς
ακόμα κι εσύ νιώθεις πως είσαι ένας άλλος.
Κάποιος που έζησε δυο ζωές, κάθε εποχή και εμμονές
ωριμότητα κι αγριεμένα χρόνια.
Τότε δεν ήξερες γιατί, τώρα φροντίζει η ζωή
να σε απαλλάξει απ' αυτά που πια, δεν περιμένεις.
Φωτογραφίες μιας ζωής, πριν και μετά της προσμονής
φωτογραφίες να στολίζουνε σαλόνια.
Ένα όμορφο ποίημα..."...κάθε εποχή και εμμονές.".
ΑπάντησηΔιαγραφήΡένος
Μια απορία, τα δουλεύεις καθόλου τα ποιηματα σου ή είναι όπως έρθουν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος τι...η απορία;
ΔιαγραφήΌποιος ρωτάει μαθαίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικότερα όμως με απασχολεί το θέμα, αν θα πρέπει να δουλεύονται και πόσο, γιατί αρκετές φορές αλλιώς κάτι αρχινά και αλλιώς καταλήγει και μετά ψάχνεις να δεις από που ξεκίνησες.
Ποια είναι η γνώμη σου;
Τα "μυστικά του επαγγέλματος" δεν λέγονται εδώ, δημοσίως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτείλε προσωπικό e-mail, να τα πούμε.
Δεν ακούω εγώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ μην ακούς και μη βλέπεις!
Διαγραφή