Οι υπάλληλοι όλοι λιώνουν και τελειώνουν
σαν στήλες δύο δύο μες στα γραφεία.
(Ηλεκτρολόγοι θα 'ναι η Πολιτεία
κι ο Θάνατος, που τους ανανεώνουν.)
Κάθονται στις καρέκλες, μουντζουρώνουν
αθώα λευκά χαρτιά, χωρίς αιτία.
"Συν τη παρούση αλληλογραφία,
έχομεν την τιμήν διαβεβαιώνουν."
Και μοναχά η τιμή τους απομένει,
όταν ανηφορίζουνε τους δρόμους
το βράδυ στις οχτώ, σαν κουρντισμένοι.
Παίρνουν κάστανα, σκέπτονται τους νόμους,
σκέπτονται το συνάλλαγμα, τους ώμους
σηκώνοντας, οι υπάλληλοι οι καημένοι.
υποψηφιο για απαγγελία οπτικοποίηση...στάνταρντ γιαννάκη!μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήστο blog στα "καταφύγια" έχω link για δωρεάν βιβλία...για δες το..καλη ανάγνωση...έχει και όλον τον Καρυωτάκη...
Α,του Καρυωτάκη τα έχω όλα...(πως θα μπορούσα άλλωστε να μην τα είχα!)
Διαγραφή