Χαμογέλασε κι έφυγε…
Σα να μην ήξερε τι τον περίμενε…
Σαν με το θάνατο να τα 'χανε συμφωνήσει:
"Θα 'ρθω και θα σ' αφήσω λυτρωμένο κι ελεύθερο,
πέρα από τις ταπεινωτικές οντότητες που σε μισούν,
πέρα από την κακομοιριά του δουλοπάροικου,
μαζί με τις αξίες μιας ζωής που σου στερήσανε,
κι εσύ απαίτησες… γιατί ήσουν άνθρωπος."
Τον είπαν γενναίο… μα δεν ήταν.
Τον είπαν «τρελό»… μα ούτε αυτό ήταν.
Απλά ήταν άνθρωπος…
Που αγαπούσε τη ζωή του, όσο κι εσύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου