Καθώς περνά...

Κι έρχεται αμείλικτος

να σου πει, όσα δε θέλεις να παραδεχθείς.

Καθώς όλα τριγύρω αλλάζουν,

άψυχα κι έμψυχα.

Ψυχές που έρχονται και πάνε,

ζωές που παραλλάσσονται

μα κάτι κοινό έχουν που να θυμίζει το αρχέτυπο.

Φωτοτυπημένες ανθρώπινες στιγμές,

που καθώς συνεχώς αντιγράφονται

όλο και πλησιάζουν στο αδιευκρίνιστο.

Με την ψευδαίσθηση των νέων

"πως πάντα νέοι θα 'ναι,

κι όλα τ' αλλά γεννιούνται έτσι όπως τα γνώρισαν!"

Κι όταν βρεθείς στη μέση δυο γενεών

που εναλλάσσονται —τότε και μόνο τότε—

αντιλαμβάνεσαι τη σκληρή πραγματικότητα.

Είναι τότε, που θα πρέπει να σβήσεις

τα φώτα της ράμπας κι έναν ρόλο παρασκηνιακό

ν' αποδεχθείς, πίσω απ' την κουίντα.