21 Μαΐου 2012
Οι μνηστήρες της Πηνελόπης
Βοή, αλαλαγμός
και καρδιές που πάλλονται
καθώς τα στήθη αργά ανασαίνουν.
Και οι φόβοι, σφήγκες
που στριφογυρίζουν στο μυαλό
σαν αλυσίδες που αργοκινούν
το άρμα της κολάσεως.
Κάθε μεσημέρι που ο ήλιος καίει, αυτοί χαζεύουν
την Πηνελόπη που δροσίζεται στα νερά της Ιθάκης.
Μήτε καράβι φαίνεται, μήτε πανιά να τα φουσκώνει ο άνεμος.
Και οι λίγοι εναπομείναντες πιστοί στην προκυμαία, έφυγαν κι αυτοί.
Κι ο θρόνος αραχνιασμένος περιμένει τον Βασιλιά του.
Και εμπρός του, οι μνηστήρες που μαλώνουν για μια Πηνελόπη
διεκδικώντας το στέμμα ενός τυπικού Βασιλιά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ετσι είναι. Όλα για τον θώκο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιο βασίλειο είναι πιο γλυκό από την αγκαλιά μιας ποθητής γυναίκας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν η μετα την αποκτηση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν είσαι βασιλιάς τα έχεις όλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοια ποθητή γυναίκα θα αρνηθεί έναν βασιλιά;
ΓΥΝΑΙΚΕΣ!!!