Ενοχές

Τις κουβαλάς από παιδί, τις αναθρέφεις.

Λουλουδάκια που φυτρώσανε στο χώμα της ψυχής.

Σαν τα παιδάκια, που όσο τους τάζεις τόσο αυτά τα κοροϊδεύεις

για χατίρι τους, γίνεσαι ο κλόουν στο πανηγύρι της ζωής.

Κι όσο εσύ δεν θέλεις πια να τις φροντίζεις

σταγόνες θα γίνουν, μες στο πιοτό σου να τις πιεις.

Κι αν σου θολώσουν το μυαλό, πίσω γυρίζεις

κι ό,τι τους έταζες μπροστά σου θα τα βρεις.

Ανάλγητες μορφές, που σε κοιτάζουνε στα ίσια

κι εσύ θα θες, από το βλέμμα τους αυτό να λυτρωθείς.

Τα λουλουδάκια γίνανε πλέον κυπαρίσσια

κάτω απ' τον ίσκιο τους μια μέρα θα θαφτείς.