19 Μαρτίου 2011

Δικαίωσις-Κ.Καρυωτάκης-Ηδύλη Τσαλίκη



Τότε λοιπόν αδέσποτο θ' αφήσω
να βουίζει το Τραγούδι απάνωθε μου.
Τα χάχανα του κόσμου, και του ανέμου
το σφύριγμα θα του κρατούν τον ίσο.

Θα ξαπλωθώ, τα μάτια μου θα κλείσω,
και ο ίδιος θα γελώ καθώς ποτέ μου.
"Καληνύχτα, το φως χαιρέτησε μου"
θα πω στον τελευταίο που θ' αντικρίσω.

Όταν αργά θα παίρνουμε το δρόμο,
η παρουσία μου κάπως θα βαραίνει
-πρώτη φορά-σε τέσσερων τον ώμο.

Ύστερα και του βίου μου την προσπάθεια
αμείβοντας, το φτυάρι θα με ραίνει
ωραία ωραία, με χώμα και με αγκάθια.

2 σχόλια:

  1. Χώμα κι αγκάθια, τα χάχανα τού κόσμου...

    Αλλά ας μη "βαραίνουμε τους ώμους τών τεσσάρων". Σίγουρα θα μας κουτσομπολεύουν...

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εκείνη την μέρα,θα δεις τι κουτσομπολιό θα πέσει:"Καλός ο μακαρίτης αλλά....."
    Εκεί να δεις χάχανα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή