Τιμαλφή

Όταν από καιρό,

της ψυχής το λουλούδι

παραμένει απότιστο...

Όταν του αηδονιού,

το ελπιδοφόρο κελάηδισμα

μεταλλάσσεται σε «ιχθύος σιγή»…

Όταν  η χαρά, μακρινός επισκέπτης

και της λύπης καθρέφτης,

σαν περιμένεις πότε κι αν θα φανεί!

Όταν νιώθεις τη σκιά σου να χάνεται,

διαβαίνοντας· του σκοταδιού το κατώφλι…

Εσύ φύλαξε ―τουλάχιστον― τα τιμαλφή!..