και πριν σαφέστατος ήσουν μόνο που με αυτόν τον τίτλο πόνεσες την αλήθεια μου λίγο παραπάνω.με πονάει αυτό το μηδέν που είναι ίδιο με κύκλο. άλλες φορές το συμμερίζομαι κι άλλες πάλι αναρωτιέμαι μήπως το δημιουργώ από φόβο.σαν να ακυρώνω τη δύναμη όλων των στιγμών που μπορεί να προκαλέσουν μια κάποια αλλαγή ίσως.
Μην το ψάχνεις και πολύ, άστο να πάει όπως πάει. Κι ο φόβος κ' η απογοήτευση κ' η απόγνωση, συναισθήματα είναι παρεξηγημένα, τόσο όσο δεν τους αξίζει, από μας τους ανθρώπους. Απόλαυσε τα κι αυτά όπως τ' άλλα, τα "καλά"...έχουν κι αυτά τη γλύκα τους...πίστεψε με. Αυτό ακριβώς λέω τόσο καιρό (σ' αυτό το μπλογκ)και ελάχιστοι το 'χουν καταλάβει, η ζωή μας τα 'χει όλα και τα "καλά" και τα "κακά" συναισθήματα, σε μερικούς τυγχάνει να μονοπωλούν ή να είναι περισσότερα τα "κακά", τι να κάνουμε τώρα! Αυτός ο "εξορκισμός" τους,από μερικούς, με εκνευρίζειαφάνταστα. Κι ενώ το ξέρουν, το νιώθουν κι αυτοί, πως τα πράγματα έτσι είναι, γιατί δεν μπορεί να 'ναι αλλιώς, αρχίζουν και κολλάνε ταμπέλες, ο πεσιμιστής, ο καταθλιπτικός, ο νεκρένιος, ο κηδείας κ.α. Και ξεχνούν πως όλοι "νεκροθάφτες" είμαστε στο τέλος, του εαυτού μας, αυτών που κάποτε νιώσαμε, δημιουργήσαμε, ζήσαμε... Σ' ευχαριστώ που μου 'δωσες την ευκαιρία να το ξεκαθαρίσω αυτό το ζήτημα, κάτι που δεν είχα κάνει μέχρι τώρα direct(που λένε και στα ελληνικά!)
καλή εβδομάδα να έχεις :D
ΑπάντησηΔιαγραφήέβαλες σκέψεις...όλα πάντα στο μηδέν;
Εναλλακτικός τίτλος: (για να γίνω πιο σαφής)
Διαγραφή"Το ασάλευτο παρόν"
(τώρα είμαστε εντάξει;..)
και πριν σαφέστατος ήσουν μόνο που με αυτόν τον τίτλο πόνεσες την αλήθεια μου λίγο παραπάνω.με πονάει αυτό το μηδέν που είναι ίδιο με κύκλο.
Διαγραφήάλλες φορές το συμμερίζομαι κι άλλες πάλι αναρωτιέμαι μήπως το δημιουργώ από φόβο.σαν να ακυρώνω τη δύναμη όλων των στιγμών που μπορεί να προκαλέσουν μια κάποια αλλαγή ίσως.
Μην το ψάχνεις και πολύ, άστο να πάει όπως πάει.
ΔιαγραφήΚι ο φόβος κ' η απογοήτευση κ' η απόγνωση, συναισθήματα είναι παρεξηγημένα, τόσο όσο δεν τους αξίζει, από μας τους ανθρώπους.
Απόλαυσε τα κι αυτά όπως τ' άλλα, τα "καλά"...έχουν κι αυτά τη γλύκα τους...πίστεψε με.
Αυτό ακριβώς λέω τόσο καιρό (σ' αυτό το μπλογκ)και ελάχιστοι το 'χουν καταλάβει, η ζωή μας τα 'χει όλα και τα "καλά" και τα "κακά" συναισθήματα, σε μερικούς τυγχάνει να μονοπωλούν ή να είναι περισσότερα τα "κακά", τι να κάνουμε τώρα!
Αυτός ο "εξορκισμός" τους,από μερικούς, με εκνευρίζειαφάνταστα.
Κι ενώ το ξέρουν, το νιώθουν κι αυτοί, πως τα πράγματα έτσι είναι, γιατί δεν μπορεί να 'ναι αλλιώς, αρχίζουν και κολλάνε ταμπέλες, ο πεσιμιστής, ο καταθλιπτικός, ο νεκρένιος, ο κηδείας κ.α.
Και ξεχνούν πως όλοι "νεκροθάφτες" είμαστε στο τέλος, του εαυτού μας, αυτών που κάποτε νιώσαμε, δημιουργήσαμε, ζήσαμε...
Σ' ευχαριστώ που μου 'δωσες την ευκαιρία να το ξεκαθαρίσω αυτό το ζήτημα, κάτι που δεν είχα κάνει μέχρι τώρα direct(που λένε και στα ελληνικά!)
Εναλλακτικός τίτλος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο SFIKO tou juftou