12 Οκτωβρίου 2011

Και τώρα τι;
















(από ένα παιδί 16 χρονών)

Μπορεί να μην είμαι ένας ήρωας
μπορεί να φοβάμαι το κακό
μα ξέρω να ζω με ιδανικά
με έργα παντοτινά!

Μπορεί να μη πολεμήσω ποτέ στη ζωή μου
ίσως να πεθάνω από θάνατο αργό
μα εάν ποτέ μου τύχει δεν θα διστάσω
στη μάχη που επέλεξα να σκοτωθώ.

Γιατί στη ζωή έμαθα να μάχομαι
έμαθα να ζω προκλητικά
δεν με νοιάζει εάν οι άλλοι πούνε
πως έπεσα για ψευτοιδανικά.

Για μένα θα είναι το πιο σωστό
το πιο μεγάλο κατόρθωμα μου
γιατί τα ιδανικά θα 'ναι δικά μου
κι αξίζει μαζί τους κι εγώ να χαθώ.

Ίσως με τρομάζουν αυτές οι σκέψεις
ίσως να αποφεύγω να μιλώ για αυτά
μα ξέρω καλά τον εαυτό μου
ξέρω τι θέλει η καρδιά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου