Αυτό που μου αξίζει

Έφτασε επιτέλους η ώρα

να απονείμω σε μένα αυτό που μου αξίζει

ένα μετάλλιο βλακώδους ευθύνης

φτιαγμένο επιμελώς εδώ και καιρό.

Με τις ματαιοδοξίας μου

τις κουρασμένες ημέρες

πιασμένοι αδύναμα οι κρίκοι

σε μια αλυσίδα από κρίματα

περασμένα σαν θηλιά στο λαιμό.

Σαν η ψυχή μου φτερούγισε

σε ανοικτό ουρανό

τη στιγμή που με διάλεξε

για παιδί του ο αέρας

τη στιγμή που η αλήθεια ξεπρόβαλε

σαν ήλιος σε παγερό πρωινό.

Τότε και μόνο τότε, κατάλαβα

με την ευτυχία κάποιων άλλων

πως είχα επιλέξει να ζω.

Η μέχρι τώρα ανούσια ζωή μου

θα γίνει στάχτη στη φωτιά της καρδιάς

μαζί με όλα αυτά που καυχιόντουσαν πως τα ποθούσα

μαζί με όλα αυτά που σε ανάγκασαν να τα αγαπάς.

Έφτασε επιτέλους η ώρα

να απονείμω σε μένα αυτό που μου αξίζει

κι από τη μήτρα της μάνας μου

να αρχίσω να ζω...