20 Σεπτεμβρίου 2011

Της παιδικής μου κάμαρας














Πράγματα σύμβολα καιρών κι όλα λησμονημένα
της παιδικής μου κάμαρας, ασάλευτες-αλύτρωτες ψυχές
τη προσοχή μου αποζητούν στα μάτια μου καημένα
κι από το μέρος τους ακούς φωνές που εκλιπαρούν.

Θύμισες όμορφων,
τώρα νεκρών στιγμών, στην άκρη πεταμένα
αγάπες που θαμπώσανε στου χρόνου τη φθορά
φαντάσματα απογίνανε στη σκόνη τους θαμμένα
απομεινάρια μιας ζωής που δεν θα 'ρθει ξανά.

Της παιδικής μου κάμαρας όλα τ' αγαπημένα
που άφησα πίσω, μνήματα άταφων παιδιών
πάντα θα μ' αντικρίζουνε στα μάτια λυπημένα
και πάντα θα ανασταίνουνε τ' όμορφο παρελθόν.

2 σχόλια:

  1. Αγαπημενε μου Jo...

    χαιρομαι που σε ξαναβλεπω΄/ξαναδιαβαζω ...

    ομορφο σαν το ομορφο παρελθον..

    καλη συνεχεια με φιλια αναμνησης..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάρα πολύ καλό. Πολύ πολύ καλό, σχεδόν τέλειο. Ο τελευταίος στίχος δεν μού άρεσε τόσο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή