Ένα πλοίο που σφυρίζει στην γκρίζα αποβάθρα
και καλεί για ταξίδια προς άγνωστα μέρη,
δακρυσμένα δυο μάτια, σφιγμένα δυο χείλη...
Που πηγαίνει το πλοίο τις αγάπες; - Ποιος ξέρει...
(Είναι κι άλλα νησιά, είναι κι άλλα λιμάνια,
είναι σπίτια λευκά, πολιτείες μακρυσμένες,
και, χλωμοί ονειροπόλοι, εκεί πέρα θα βρείτε
τις αγάπες που φεύγουν και μένουν χαμένες).
Καρτερείτε θλιμμένοι, τα χρόνια περνάνε,
αυτές πια δε γυρίζουν, χαθήκαν στα ξένα,
σας ξεχνούν, δε σας γράφουν, μα εσείς δεν ξεχνάτε
δακρυσμένα δυο μάτια δυο χείλη σφιγμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου