Τίποτα πια δεν σε προσμένει
τίποτε άξιο προσοχής,
κι όλα σε αντιμετωπίζουν
σαν τυχοδιώκτη της στιγμής.
Ξανά τα ίδια και στα ίδια,
γέρνει ο ήλιος, γερνάς εσύ,
ψάχνοντας μες στα αποκαΐδια
τη φλόγα —από χρόνια— τη σβηστή.
Καθώς περνούν οι μέρες, οι ώρες,
τα δευτερόλεπτα κυλούν...
Ένα σου μένει να ελπίζεις,
αυτά που θέλεις να μη ’ρθουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου