15 Δεκεμβρίου 2010

Ίσως...




Ίσως φταίει η θάλασσα.
Ίσως φταις κι εσύ.
Ίσως φταίνε τ' αστέρια
που και οι δυο μας βλέπουμε.


Ίσως να φταίει η άνοιξη
που μας φύτρωσε πάνω στους βράχους.

Ίσως όλα να είναι ένα ίσως!

_ Ίσως στης καρδιάς το σκίρτημα το λάθος σου να νιώσεις
μα όλα αυτά που έζησες να μην τ' απαρνηθείς
και για όσα εσύ δεν τόλμησες πικρά θα μετανιώσεις
να σου γκρεμίσουν τ' όνειρο ποτέ μην ανεχτείς!
_ Ίσως παλιά δεν ήξερες
μα τώρα έχεις μάθει,
πως κατακτιέται η ζωή δεν κάνει να ρωτάς
μόνο με επανάσταση γιατρεύονται τα πάθη
μόλις το νιώσεις μέσα σου-κάνε την-μην προσπερνάς!
_ Κι όταν οι άλλοι γύρω σου στα μάτια σε κοιτάξουν
να νιώσουνε στο βλέμμα σου την σπίθα της φωτιάς
την ακριβοθώρητη ματιά να δουν και να τρομάξουν
την αποφασιστικότητα σε αυτό που αναζητάς.
Θα 'ναι κάτι, που δεν θα συχωρνάς ποτέ στον εαυτό σου
που δεν κατάφερες να βρει τον στόχο η σαϊτιά
που δεν αφήνεις την καρδιά να αλώσει το μυαλό σου
και πείστηκες πως σημάδευες τον στόχο σου σωστά.
_ Ίσως παλιά δεν ήξερες
μα τώρα έχεις μάθει,
δεν χαραμίζεται η καρδιά σε ανώφελες στιγμές
κι αν σου κοστίσανε ακριβά στη ζωή τα λάθη
το πάθος στην αγάπη σου αξίζει δυο ζωές.

Μήπως φταίμε εμείς
που αφήσαμε τα ίσως
να αρρωστήσουν τις ζωές μας;
ΙΣΩΣ...

1 σχόλιο:

  1. χωρίς το ίσως... όχι της ευθύνης για το ποιός φταίει... όχι το ίσως της αναποφασιστικότητας...

    χωρίς το σκουλίκι του "ίσως"... που ζητά απαντήσεις... πολλά θα μέναν αναπάντητα... όπως "αν δεν έψαχνα δεν θα γνώριζα την ψυχή σου"...

    ένα καλό απόγευμα και ένα φιλί. ίσως....

    ΑπάντησηΔιαγραφή