Dimitri Hvorostovsky-Zhuravli (The Cranes-Οι Γερανοί)

N' est-il une chose...-Francis Viele Griffin

Του κόσμου πια δεν είναι ούτ' ένα

πράγμα σε εμάς αγαπητό

-ένα τραγούδι, μία παρθένα,

ένα βιβλίο, ένα φυτό-

ιερό δεν είναι σε μιαν άκρη

κάτου απ' την όψη τ' ουρανού

-ένα χαμόγελο, ένα δάκρυ,

μια γλυκιά θύμηση του νου-

δεν είναι γύρω ούτ' ένα πάθος,

υπέρτερο, θριαμβευτικό

-μια δόξα ή ένα ωραίο λάθος

ή ένα μεγάλο μυστικό-

α, που οι ψυχές να το αγαπάνε

και να γελούν εδώ στη γης,

που να το βλέπουμε και να 'ναι

δικαιολογία της ζωής.

Φοίβος Δεληβοριάς-Το πα το κανα

Ο αλύτρωτος θεός

Θα ξέρεις την αλήθεια, μα δεν θα την πεις

θα την αγνοήσεις και θα αγνοηθείς...

Υπερασπιζόμενος τα θέλω σου

σε αυτά θα προδοθείς...

Ένας ακόμα απόμακρος απατημένος εραστής

ένας λαθρεπιβάτης της άκαιρης στιγμής.

Μακάρι να γινότανε το μένος ποταμός

ένας απορημένος αλύτρωτος θεός...

Χωρίς ένα εικόνισμα, χωρίς καμιά εκκλησιά

απλά μες στα όνειρα σου η ανάρμοστη θηλιά.

Christophe-Oh! Mon amour

Infini, fais que je t' ouble-Paul Jean Toulet

Για να ξεχάσω το άπειρο,

τώρα θ' αναπολώ

τη χρυσή μέθη του έαρος

το κύμα το απαλό,

κι εκείνη που εβημάτιζε

σε πάρκα ερημικά

αγάπη, ω φύλλα κίτρινα,

ω ρόδα νεκρικά.

Η φύση δεν ανακυκλώνεται

Elvis Presley-Trouble-1968

Ainsi j 'ai dans ma belle pipe-Francis Carco

Στην ωραία, φαρμακερή μου πίπα εφούμαρα

τις τελευταίες αναμνήσεις μου.

Χαρτιά έβαλα για προσάναμμα στη φωτιά,

στίχους, χειρόγραφα, βίβλια με φούμαρα.

Νεκρός, θα 'μαι σαν άθλιο καταστάλαγμα

στη μνήμη φίλων, συμποσιαστών.

Μα θα 'χω λησμονήσει τα πλήθη των αστών,

τη δόξα, το χρήμα και το συνάλλαγμα.

Lighthouse Family-Ain't sunshine when she's gone

Αιωνιότητα

Πως γίνεται η αιωνιότητα να κρατάει τόσο λίγο
κι αυτό το λίγο, να κρατάει τόσο πολύ
πάρα πολύ λίγο που δεν αξίζει την υπόλοιπη ζωή
και τόσο πολύ που στο τίποτα δεν χωράει να μπει.

Πως γίνεται η υπαρξή σου να οφείλεται στο ψέμα
πως γίνεται το ψέμα να μοιάζει αληθινό
τόσο αληθινό σαν ψεύτικο, για να 'ναι αληθινό...

Πως γίνεται η αγάπη σου να νιώθει τόσο μίσος.
Πως όλα που σ' αναστήσανε εσύ να τα πενθείς!
Να ξέρεις πως θα υπάρχεις μαζί με τόσα ίσως
ίσως το όνειρο σου να υπάρχει για να ζεις....

The doors-Break on through (to the other side)

Ένα ξερό δαφνόφυλλο-Κ.Γ.Καρυωτάκης

Ένα ξερό δαφνόφυλλο την ώρα αυτή θα πέσει

το πρόσχημα του βίου σου, και θ' απογυμνωθείς.

Με δέντρο δίχως φύλλωμα θα παρομοιωθείς,

που το χειμώνα απάντησε στου δρόμου εκεί στη μέση.

Κι αφού πια τότε θα 'ναι αργά νέες χίμαιρες να πλάσεις

ή ακόμη μια επιπόλαιη και συμβατική χαρά,

θ' ανοίξεις το παράθυρο για τελευταία φορά,

κι όλη τη ζωή κοιτάζοντας, ήρεμα θα γελάσεις.

Τα ζώα δεν είναι επαγγελματίες κλόουν...